Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

hiç mi bahanen yok be adam
ne bileyim çık gel işte
"çok sevdiğim kitabım sende kalmış" de
"hiç bir kitapçıda da kalmamış" de
hani belki yağmur yağmıştır
üstün ıslanmıştır

yatağın onsuz
gözlerin uykusuz
hayatın huzursuz
acılar sonsuz
ocağın odunsuz
silahın kurşunsuz

Eğer her çalan telefonda "o arıyor" diye yerinden fırlayan kalbin,
Ondan başka herkesin aradığı gerçeğini yüzüne tokat gibi çarpıyorsa;
Gitmeyi bilmelisin...
.
Eğer her çalan kapıda "geldi" diye bir telaşla yerinden kalkıp,
Kolunu bacağını çarpa çarpa açtığın kapılarda,

Rest çekiyorum kendime bazı geceler..
İşte bu gece de öylesi bir gece..
İçimden taşanların haddi hesabı yok..
İçimin yaşadıklarımı anlayacak hali hiç yok..
Sesin kulaklarımda yankılanıyor..
Odamın duvarlarına çarpıp,sensizliğimi yüzüme vuruyor..

Uyku tutmaz çarşaflara dolanıyor gece
Masum bir aşkın yüreğinden umut göçüyor
Odanın dört bir yanına sızıyor acı
Yardan geçemeyen düşünceler serden geçiyor
Aşk tüm ihtişamıyla bir kez daha kaybediyor
Kalanlar da zaten gidenleri hep mutlu zannediyor

bazıları özeldir azizim
duruşuyla özeldir
bakışıyla özeldir
konuşmasıyla, tavrıyla, edebi, adabıyla özeldir

sevmesi de farklıdır, gülmesi de

Bazı sevmeler sıla hasreti çekmek gibidir.
Gurbetliğin uzun solukludur ve
hiç bir bilet sıla için kesilmiyordur.
Bazı sevmeler iki kıtayı birbirinden ayıran okyanus gibidir.
Bindiğin tüm gemiler ya demir almıyordur ya da
yarı yolda sulara gömülüyordur.

Hani bazı şiirler vardır
Okuduğunda "adam ne yazmış be kardeşim" dersin
İçini titretir,kanın çekilir sanki
Hayatını bir anda film şeridi gibi önüne seriverir
İşte öyle şiirler vardır
İnsan kırk yılda bir denk gelir

Beklenen gelmiyorsa; günlerden Salı olmuş,Pazar olmuş ne fayda.
Gözlerini yatırdıkça uzaklara,yakınındakileri görmez oluyorsun bir zaman sonra.
Öyle çok özlem, öyle çok hüzün, öyle çok sevinç birikiyor da solunda.
Hepsinin aynı kapıya çıktığını zaman geçince anlıyorsun da...Boşa...!
İnsanoğlu işte...Neylersin kurbanım...
Sevdiğini yanında istiyor taa ki; nefesi onu bırakıncaya.

Her sabah ayaza inat ağlarını umutla çeken balıkçılar gibi beklerim seni
Kedilerin limanda balıkçı teknelerini beklediği gibi
Özgür sanır gören herkes kuşlar gibi
Yol alan her vapurun peşine takılan
Bir lokma simit parçasına tamah eden martılar gibi beklerim seni
Umutsuzluk kapımdan geçmez