Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

Biz de bilirdik yarin omuzunda yaşlanmasını.
Lakin yar; yara açandı...
Olur olmaz herşeye kafa tutandı...
En ufacık zorlukta bırakıp kaçandı...
O yüzden ona en çok yollar yakıştı...
Bize de kadere AMENNA deyip,

bu sevdadan çıksa çıksa ayrılık bestesi çıkar
nakaratından anladım
ne zaman sana bir adım atsam
vurdum duymazlığının duvarlarına çarptım
anladım yar anladım
antika bir vazoda kurutulmuş güller gibi bu aşk

Kelebeklerin göç ettiği bir gönülden,
Mevsimin eylül olduğu bir ömürden,
Ağlanacak bir aşkın kıyısına vurmuş gözlerden sesleniyorum sana...

Şimdi bütün sabahlardan eksik şiirlerim,geceleri hep kanamalı ümitlerim.
Sarmaşık aşkın ayrılık sarısında kalmış hayallerim.

Bugüne dek düştüğümde el uzatan olmadı
Yüz çevirme, burun bükme, küçümseme….Tut beni…
Bedelini ödedim her türlü yokluğun, başka hesap kalmadı
Kime deme, neden sorma, surat asma….Sar beni…

İçi boş, yüreği taş insanlara selamı kestim

Gözlerin düştü yine hatırıma.
Öyle bir masumlaştım,öyle bir sızladım,öyle bir kanadım ve ağladım ki;
Sorma...! ! !
Çünkü gördüm "seviyorum,ölürüm,öldürürüm"deyip de bir damla göz yaşı dökmeyeni.
Çünkü gördüm "özlüyorum,dayanamıyorum"deyip de sarılmak için parmağını kımıldatmayıp,bir arpa boyu yol kat'etmeyeni.

Artık vazgeçmenin de ötesindeyim.
Zamana bırakıyorum tüm bahanelerini
Ve ceplerimde ne varsa sana dair
Önce avuçluyorum,sımsıkı; sonra savuruyorum..
.
Sevilmekten yana hüsrana uğramış kalbimi,

Aşk bahçede solmuş gül
Gözleri intihar
Serden geçenlerin sonu bile güz değilken
Yardan geçenlerin sonu hep sonbahar
Yitirirsin umudu kuytularda
Yokluğu arsız

Ucu yanmış kelimelerden şiirler yazıyorum sana
Tıpkı yamalı bıraktığın kalbim gibi dikiş tutmuyor mısralarım
BİZ diye bir şey kalmadığından beri kaç uykusuz geceyi sabaha devirdim bilmiyorum..
Yarama tuz basmak için "bizim şarkımızı" kaç kez dinleyip ağladığımı hatırlamıyorum....
Bildiğim tek gerçek,bana bir şeyler olmuş.
Gözlerim eskisi gibi parlamıyor mesela,gözyaşım tükendi.

Yokluğuna kaç kış sensiz dayandım da yine buz tutmadı yüreğim.
Ömrümü iki dudağının arasına hibe ettiğim.
Bir sözüyle öldüren,bir gülüşüyle dirilten yanım,
Ey bahtımın akını karalayanım.
Yüreğini başı dumanlı dağlar gibi heybetli bildiğim.
Ah benim sevdasına müptela,bakışlarına sarhoş olduğum yarim.

Beş dakika yanımdan ayrılsan,
Şehir üstüme çökerdi.
Bir gün görmesem seni,
Minareler,köprüler üzerime düşerdi.
Anlardı eş dost hüznümden,
Gamzelerim yüzümden göçerdi.