Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

O kadar çok kirli el dokunmuş ki
tüm cazibesini kaybetmiş aşk
kiminin gözleri hüzün rengi
kiminin hoş bir cümle kuramıyor dilleri
ne olur anla beni
bende insanım

Biz de bilirdik yarin omuzunda yaşlanmasını.
Lakin yar; yara açandı...
Olur olmaz herşeye kafa tutandı...
En ufacık zorlukta bırakıp kaçandı...
O yüzden ona en çok yollar yakıştı...
Bize de kadere AMENNA deyip,

Kimseyle aynı dili konuşamıyorum sanki
Dilimden dökülenleri de kimse sahiplenmiyor ki
Acaba ağır işçiyim diye mi hafif insanlara denk geliyorum...?
Galiba hep kötü insanlarla tartılıyorum.
Kendimi unutalı çok oldu
Ne zaman birini sevsem, benden önce kendini yordu

Sen ucuza gittikçe ben paha biçilmez oluyorum,bilesin...!
Bir SUS yapışıyor sadece arada dudağıma.
İki cihan bir araya gelse ağzımı bıçak açmıyor.
Affetmeye çabalıyorum.
Boş vermeye çabalıyorum.
Es geçmeye çabalıyorum.

bu sevdadan çıksa çıksa ayrılık bestesi çıkar
nakaratından anladım
ne zaman sana bir adım atsam
vurdum duymazlığının duvarlarına çarptım
anladım yar anladım
antika bir vazoda kurutulmuş güller gibi bu aşk

Kelebeklerin göç ettiği bir gönülden,
Mevsimin eylül olduğu bir ömürden,
Ağlanacak bir aşkın kıyısına vurmuş gözlerden sesleniyorum sana...

Şimdi bütün sabahlardan eksik şiirlerim,geceleri hep kanamalı ümitlerim.
Sarmaşık aşkın ayrılık sarısında kalmış hayallerim.

Bugüne dek düştüğümde el uzatan olmadı
Yüz çevirme, burun bükme, küçümseme….Tut beni…
Bedelini ödedim her türlü yokluğun, başka hesap kalmadı
Kime deme, neden sorma, surat asma….Sar beni…

İçi boş, yüreği taş insanlara selamı kestim

Gözlerin düştü yine hatırıma.
Öyle bir masumlaştım,öyle bir sızladım,öyle bir kanadım ve ağladım ki;
Sorma...! ! !
Çünkü gördüm "seviyorum,ölürüm,öldürürüm"deyip de bir damla göz yaşı dökmeyeni.
Çünkü gördüm "özlüyorum,dayanamıyorum"deyip de sarılmak için parmağını kımıldatmayıp,bir arpa boyu yol kat'etmeyeni.

Artık vazgeçmenin de ötesindeyim.
Zamana bırakıyorum tüm bahanelerini
Ve ceplerimde ne varsa sana dair
Önce avuçluyorum,sımsıkı; sonra savuruyorum..
.
Sevilmekten yana hüsrana uğramış kalbimi,

Aşk bahçede solmuş gül
Gözleri intihar
Serden geçenlerin sonu bile güz değilken
Yardan geçenlerin sonu hep sonbahar
Yitirirsin umudu kuytularda
Yokluğu arsız