Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

Bana sakın "korkak" deme
Senin korkaklık saydığın şeyin adı bende "fedakarlık"

Aylardır dinmeyen gözyaşlarımın hesabını sormuyorsam,
Senin yerine resimlerinle konuşmak zorunda kalıyorsam,
Asla gelmeyeceğin yollara uzun uzun dalıyorsam,

Hani azıcık sevsen adı "Aşk" olacaktı...
Kış ortasında dört bir yanı bahar kaplayacaktı
En güzel şiirler namına yazılacaktı
En içli şarkılar adına okunacaktı
Çocuksu masumiyetli haşarı telaşlarım
Yokluğunda hatırıma düşen hayaline değil

Mühim değil ben seni sana hissettirmeden de severim
Annesini kaybetmiş biçare bir çocuğun sarıldığı yalnızlık gibi severim
İç acılarımın toplamından büyük olsa da vereceğin azap,
Kaburgamın altında salınan endamının hürmetine severim
Öyle afilli bahanelere gerek duymam;
Gözünün üstünde kaşın var der,yine severim

Bazı sevmeler soytarıya kendini kral hissettirir...
İşte tam da bu noktada başlar bitişler...
Oysa hiç bir krallık soytarısı öldü diye yıkılmaz...
Şimdi bu krallıkta yoksan; nedeni yüzümü hiç güldürememiş olmandır...
İkimiz de çok iyi biliyoruz ki soytarılar gülümserken en çok kralına küfrederler...
Beni gülümseyerek mi anıyorsun bilmiyorum ama…

Yürek yine ayrılık ertesinde
Öyle çaresiz,öyle canı burnunda,öyle divane
Hüsn-ü zan edeyim diyorum kadere
Günaha girerim diye korkuyorum...

Geride bıraktığın enkazın hüznüne hüzünlenmessin ya

Saatle dertleştik bu gün;
Dem vurdu sensizlikten,bir ton sitem ki sorma..
Ne akrebi tanıyormuş yokluğunda ne yelkovanı..

"Eğer rastlarsan söyle ona " dedi..
Biliyorum!

benim gibi sevme sen
adım her geçtiğinde
içinden bir çığ kopmasın
el ele yürüyen sevgililer gördüğünde
bizli anıların canlanmasın
aynı parfüm yada şampuanın kokusunu duyduğunda

siz hiç küçücük kalbinizi koca bedeninize sığdıramayıp,
koyacak bir yer aradınız mı bayım...?
hiç düşündünüz mü bendeki yerinizi,değerinizi...?
iç çektiren o titrek türkülerde yarin hasretliği burnunuzun direğini sızlatırken,
özlemenin ne meret bir muamma olduğunu hissettiniz mi hiç...?
siz bayım evet siz...!

yatağın onsuz
gözlerin uykusuz
hayatın huzursuz
acılar sonsuz
ocağın odunsuz
silahın kurşunsuz

Eğer her çalan telefonda "o arıyor" diye yerinden fırlayan kalbin,
Ondan başka herkesin aradığı gerçeğini yüzüne tokat gibi çarpıyorsa;
Gitmeyi bilmelisin...
.
Eğer her çalan kapıda "geldi" diye bir telaşla yerinden kalkıp,
Kolunu bacağını çarpa çarpa açtığın kapılarda,