Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

Kaç defa burkuldu bir yerlerim ama hala inatla ince topuklu yalnızlıklarımı giyiyorum.
Cami avlusuna bırakılmış öznesi bilinmeyen ama yüklemi hiç değişmeyen ayrılık şiirlerini sahiplendim,annelik yapıyorum.
Kelime dağarcığımda bir tek adın kalmış,sürekli bozuk plak gibi tekrarlıyorum.
Güzel anılar aklımı terk edeli çok oldu,yüzümdeki çizgilere baktıkça bile hatırlayamıyorum.
Yine de hala terk ettiğin o kadınım,ne saçlarımda ki kırıklar ne tırnaklarımla kazıdığım acılar değişti.
Yalnızca en sevdiğin parfümüm yerine,bol bol sinir ilacı kullanıyorum.

Bir adım at
ne olur
arala hüznümdeki perdeyi
Ben ki
yolunu çoktan kaybetmiş bir yolcuyum
içim dışım sevda y/arası

bana sunduğun en anlamlı hediyeydi sensiz kalan yüreğim.
ayağıma çelme takan, katlimi vacip gören terkedişlerin.
çekinme...sıradan bir isim gibi çıkart ağzından adımı,
bedelini yüreğime ödete ödete bitiremediğim.
kim bulmuş ki biz bulalım mutlu aşkın sırrını.

Hafızamdaki tüm harfleri döktüm avuçlarına.
Alfabesizim..
Ve öyle çok sinirliyim ki çevrendeki kalabalığa,
Ağzını burnunu dağıtasım var seni sevme ihtimallerinin.
Korkarım ki kendimi tutamayıp ortalığı toza dumana katacağım,
Ve hiç bir plastik cerrah birleştiremeyecek etrafa saçılan yürek parçalarını, bilesin.

hüzün
mübarek bir
ihtişama bürünür
sevdiğinden
uzaklaştığın
her an

Görürsün bak....
nefes aldığın her gün içine oturacağım.
"seni seviyorum" sözünü her heba edene inanıp,
kuzu kuzu yalnızlığına döndükçe,
yağmalanmış duygularını evlat edinebilecek tek yüreğe,
bana gitmek isteyeceksin.

sensizliğe direnen kirpiklerimi
tek kişilik dünyamın
dayanağı olmayan sabahlarına açıyorum
basit bir 'ayrılık' kelimesine
hevesi kırgın
havası durgun

Haksız olanın sesi çok çıkarmış.
Ben o yüzden hep
Sessiz...
Sakin....
Durgun bir su gibiyim.....
Zerre gözümde değil,

Siz hiç vurdumduymaz birine
Şiirler yazdınız mı?
Gecenin kör karanlıklarını
Gün ışığına devirirken
Yalnızlığınızı yıldızlara ispiyonladınız mı?
Kendinizi her mutsuz hissettiğiniz de

senin olmadığın bu koca şehirde
adım sevda zayiatı diye geçiyor
elim ne zaman telefona gitse
gözümün önünden
kapımdan eksik etmediğin haksızlıklar geçiyor
çaktırmamaya çalışıp şiirlere buladıkça ellerimi