Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

pek çok nedenim var bu aralar seni unutmak için
sen de unut bu hırçın bakışlı yari,gitsin
masum gülücüklerimi sil anılarından
son sigaranı hasretime yak,iz kalmasın kuramadığımız yarınlardan
düşür bakışlarını yere,akıt yaşını
ateş kusan şiirlerine vur yaslı başını

Bir Nefeslik Rüzgar Olsam, Durmadan Gezsem Yüreğinde,.
Evim, Yurdum, Şehrim ve Ülkem Sen Olsan.
Bütün Coğrafyamı Saçınla Tırnağın Arasına Sıkıştırsam.
Yasaklansa Bana Bütün Yaprak Dalları Perde Sallantıları...
Bir Sana Çarpsam Havanın Maddeye Yaptığı Etkiyi Bir Sende Tatsam.
Esmeyi Unuturum Belki,

Sonbahar yağmurları gece yarısı ekspresi kimsesizliğini hatırlatıyor.
Bubi tuzağı gözlerine hibe ediyorum tüm sevmelerimi.
Sonra klonlanmış yalanların film şeridi gibi aklımdan geçiyor
Tüm iyi niyetlerim sana gelen yollardan ayrı düşüyor.

Her yutkunduğum da kursağımda bıraktığın sevinçlerime takılıyorum.

Şimdi Gece Ayaz,Gece Zemheri..
Gitmeye Gittin de,İçimden Gidemeyişine Ne Demeli..
Ağzım Dilim Her yerim Kan..
Yokluğuna Kan'ıyorum..
Kan Kaybından Gitmem K/an Meselesi..
Varlığında da Her Sözüne Kanıyordum..

Bitmek zorundaydı
ve bitti...
Şimdi anlamını yitirmiş bütün şiirleri sahiplenme zamanı.
Mısralarım yüzüme tükürür, kalemim küfreder, ben yine sana ağlarım.
"Olsun...Kaderde bu da varmış" der bir duvar dibine çöker usul usul ağlarım
Gittik birbirimizden ve ben o gün bu gündür başı kana bulanmış şiirlerimin sonunu görecek ömrü bulamaz oldum.

Yokluğunun 527. akşamı,sensiz geçmek bilmeyen zamanı oyalama çabalarım kan revan içinde devam etmekte.Albümlere dadandım bu aralar zira sensizlik iyice sardı başıma.Eski bir resmin denk geldi.Kadıköy'de sahilde vapur iskelesine nazır.Başımızda martılar dans ediyor.Gözlerinde tarifsiz bir hüzün.Bende alabildiğince mutluluk.Sırtında siyah ceketin,ellerimde ellerin....YAK BİTSİN...

Evin her köşesine "seviyoruz" yazmışız.Sileyim dedim elim gitmedi.Harflerin yalanı yok,kendimizi aldatmışız.Sadece kenar köşelerde kalmış,birbirimizi silmişiz de onları silmeyi unutmuşuz.Ne yemeğin tuzu ne de kış gecelerinde yakacak kaygısı.Tek endişemiz birbirimizi unutma korkusu....SİL BİTSİN....

Mutfakta çay fincanın rafın baş köşesinde,hani şu en sevdiğin.Nasıl olmuşsa unutmuşsun.Oysa uğurlu fincanım derdin.Onuda mı benim gibi afaroz ettin....KIR BİTSİN...

Bitmez, bitemez dediğim o büyük aşkı göz çukurlarıma asıyorum
Benden arta kalan enkaz yanıma en çok bu yakışacak, biliyorum
İçimi kanata kanata, canımı acıta acıta senden vazgeçiyorum
Adına bahşettiğim onca lütufu bir kenara bırakıp,
Vedalarımı ahlarımla birlikte yetim bir çocuk misali ihanet avlusuna terkediyorum...

O kapıdan çıktığı günden bu yana,
Kirpiklerime bile ağır geliyor bu yalnızlık nöbetleri..
Aslında hiç çizilmeyen,
Resim sandığım,
Bir kareydi belki de içimi acıtan..
Ve siyah,

"Unutulmaz deme bana,unutulur " diyen Esmeray'ları dinleyerek büyüdük.O nedenle yeri geldi en derin yaralarımızı en büyük kahkahalarımızla örttük...

"Git ona git benden selam söyle" diyen Nilüfer'leri dinleyerek büyüdük.İşte o yüzden son pişmanlıkların fayda etmediğini, yüz kızartıcı bir duruma düşmemek için düzgün adımlar atmamız gerektiğini gördük...

"Arkası gelmez dertlerimin,bıktım illallah" diyen Erkin Koray'larla büyüdük.O nedenle kaderin bir gün bize de gülebileceği ihtimaline büründük...

biz yetim kalmış şiirlerin şairleriyiz
griye boyanmış masalların kahramanı
yarım bırakılmış şehirlerin insanı
ve peltek dilli bir sevdanın hamalı
sorma işte yorma daha fazla
aşk diye bir şey peydahlandığından bu yana