Cahit Konut Şiirleri - Şair Cahit Konut

Sevdiceği gurbet elde olursa,
El de güzel olur, âşıklar için.
Bir gün Mecnun, Leylâ’sını bulursa
Çöl de güzel olur, âşıklar için.

Otuz beş senedir çalışıyorum,
Eskidi yıllarım, geride kaldı.
Çocuklarım için uğraşıyorum,
Yoruldu kollarım, geride kaldı.

Bahar gelmiş, kuzulamış,
Anaç koyun meler gider.
İkisinden biri kalmış,
Yavrusunu yalar gider.

Yeniden kükrersek Ergenekon’dan,
Koskoca Dünya’yı sararız gene.
Ürmesinler Moskova’dan, Pekin'den,
Kızıl kafaları kırarız gene.

Ericeğ’in ab-ı hayat suyundan,
Kana kana içemedim bu sene,
Bülbül oldum kayaların başında,
Kanatlanıp uçamadım bu sene.

Er olanın güzelliği,
Dillerinde gizli gerek.
Görmeyenin özelliği,
Ellerinde gizli gerek.

Söz söyleyen olgun kişi,

Pırıl pırıl akan o Seyhun var ya,
Çağlıyorum amma, esirim diyor.
Gözyaşını dertli dertli döker ya,
Ağlıyorum amma, esirim diyor.

Gene mecbur ettin ey zalim gurbet,
Köyümden, kentimden, ilden ayırdın.
Bağımdan, bahçemden vazgeçtim elbet,
Besleyip, baktığım maldan ayırdın.

Yahudi, Kudüs’e geldi geleli,
Bitmez Filistin’in çilesi, derdi.
Her gün Müslümanlar öldü öleli,
Yetmiş yıldır, garip ne acı gördü.
Bitmez Filistin’in çilesi, derdi.

Şu Cihan’ın dört yanına bir bakın,
Yakası büzülen benim gardaşım.
Yüce yaratıcı böyle mi yazmış?
Alnına yazılan benim gardaşım.