Cahit Konut Şiirleri - Şair Cahit Konut

“Bülbülün ötmediği yerde, kargalar ötermiş.”



Kargalar çokuşmuş* garip başıma,
Bülbül ötmez oldu, dalımda benim,

İnsanoğlu birbirinden,
Korkar oldu bu seneler.
Kurt sürüsü görmüş gibi,
Ürker oldu bu seneler.

Kötüye bir komşu olmasın yerin,
Evini yakına örme cahilin.
Cehalet bir illet, bir derttir derim,
Çaputla yarasın sarma cahilin.

Öyle bir göz, görmeli ki;
Şah damardan cana geçe.
Öyle bir söz olmalı ki;
Kalbi delip, kana geçe.

Seher yıldızıyla açtım gözümü,
Güneşimin en son battığı yerde.
O kutlu toprağa sürdüm yüzümü,
Mehmet’in silahı çattığı yerde.

Bir feryat duyuldu bahtsız Kırım’dan,
Dediler ki; Tatar Boyu sürüldü.
Bilemedim, hangi suçtan, cürümden,
Dediler ki; Tatar Boyu sürüldü,
Sibirya’nın yollarında kırıldı.

Toplanırlar bir odanın içine,
Güzel sözler yoktur çeneden başka.
Midesi değirmen olmuş, çalışır,
Bir düşünce yoktur yemeden başka.

Uzun Güney bıyıkları dik büker,
Sen de aşağıya dökme la(n) Çerçi.
Cüccülü de papaz çeker, kız atar,
Haramda hileyi yutma la(n) Çerçi.

Çerçi Çerçi, ulan Çerçi,

Senin şu sürüde acayiplik var,
Oğlak- kuzu tokuşmuyor çoban bey.
Teke- keçilere, toklu-koyuna,
Tatlı- tatlı bakışmıyor çoban bey.

Çözüm

Çözüm; sorun üretmek mi?
Yoksa sorunu çözmek mi?
Düşeni kaldırmak mı çözüm?
Sırtına basıp, ezmek mi?