Cahit Konut Şiirleri - Şair Cahit Konut

Yeri b(i)re yeri, hey yalan dünya,
Aldığın ne ise isterim senden.
Bana ne verdin ki; sen dertten başka,
Çaldığın ne ise isterim senden.

Seyyah olup gezdim bütün illeri,
Gölbaşı’nın göllerini gez de gör.
Üstünde taşımış nice kulları,
Altınlı Köprü’yü hele, gez de gör.

Bazen yükselirsin, bazen alçalır,
Gemiler batıran dalga gibisin.
Dağdan iner, denizlere yol alır,
Irmaklarda coşan Volga gibisin.

Elli yıl yoruldum, ben bu yollarda,
Beni tanımazsan çeker giderim.
Değerimiz sakız oldu dillerde,
Eteğimdekini döker giderim.

Dost göründü, dam ardını dolandı,

Şu nimete küfür eden insanlar,
İyiyi, güzeli atar gidersin.
Bir güneş misali yalan dünyada,
Doğudan batıya batar gidersin.

Sanki bir çöplükte doğmuşçasına,

Yoruldun mu, hamladın mı?
Nerden gelip, gidiyorsun?
Her işini tamladın mı?
Başın alıp gidiyorsun.

Yaramı köz ile dağla,

Başındaki türban, alt yanında kot,
Namus, bir parçacık bezde değildir.
Yazın sıcağında, ayağında bot,
Kışın kar üstünde, izde değildir.

Sen dünyalar güzelisin,
Yüzlerini gizleme yar.
İnsanların özelisin,
Özlerini gizleme yar.

Bir haber dilesem eski yârenden,
Benliğini, özlerini gizlemiş.
Yolun sorsam yolculardan, görenden,
Toprağını, izlerini gizlemiş.

Dileğini çıkın etmiş bezine,

Gölbaşı’nın gölü güzel,
Etrafında güzel gezer.
Yeşilbaşlı ördek yüzer,
Gelin gardaş Gölbaşı’na.

Gölbaşı’nın mavi gölü,