Cahit Konut Şiirleri - Şair Cahit Konut

Doksanlı yıllarda, kırmızı renkli bir Murat marka taksiyi 6500 Liraya satın almıştım. O yıllarda döviz, Türk Lirasının iki katına çıkmış, dolayısı ile bizim arabanın değeri yarı fiyatına düşmüştü. Yarı fiyatına da satamadım.
Bir müşteri geldi. “2000 Lira veririm, şimdi yanımda 1000 Liram var!” Dedi.
Böylece,” Hacı Murat’ı “ satmış oldum.

Taksilerin en güzeli,
Benim güzel Hacı Murat.

Yeri b(i)re yalan dünya,
Hak yerini bulacak mı?
Herkes tersine gider ya,
Onardına *gelecek mi?

Hak yoluna erer isen,
Gül, nergisi derer isen.
En mutlu insan olursun,
Düşü hayra yorar isen.

Gaflet uykusuna bir bağdaş kurup,
Aymaz olanların hali perişan.
Ayranını bir yayığa doldurup,
Yaymaz olanların hali perişan.

Boşa gitmez senin çektiğin emek,

İnsanoğlu kapısına,
Azgın iti bağlarımış.
Önüne bir kemik atsa,
Karşı köye havlarımış.

Bir çul çıkmaz, bin kılından,

Çok hayaller kurdum, biri çıkmadı,
Abdal gönül gezdi, tozdu saz ile.
İyilere kem gözlerle bakmadı,
Kötülere dil döküldü söz ile.

Dünyasında insanlığı aradı,

Buğday altmış kuruş, saman da yetmiş,
Sapın fiyatını heç sorma köylüm.
Yapay gübre başın almış da getmiş,
Otun fiyatını heç sorma köylüm.

Dışardan damızlık getirir usta,

Her istediğimi alabilseydim,
Dört karı da ben alırdım hemşerim.
Mezarlıkta altın-akçe bulsaydım,
Sen ölmeden, ben ölürdüm hemşerim.

Zaman-mekân diye boşa yoruldum,

Günüm azap dolu, mahkûm misâli,
Her gece bir saçım ağarır benim.
Derdimin dünyada yoktur emsâli,
Her gece bir saçım ağarır benim.

Gündüz hayalinde, gece düşteyim.

Eğilmez, dik durur başında duman,
Severim dağları, denize inat.
Yüksekte gezeni okşar asuman,
Bir ceylanı sevdim, domuza inat.

Toklunun boynunda çınılar, çanlar,