Cafer Tayyar Özkan Şiirleri - Şair Cafer ...

Özlemler yine azdı, sensiz rüyalarda,
Sabahtan beri andım, bomboş kollarımda,
Vuslat çağı gerçekte yok oldu Sevgilim,
Bari göz göze kalalım, sımsıcak bağrında…

Umutlar sende kaldı, hüzünlerse bende,

Üzgün tavrınla bakma yüzüme,
Henüz bilmedin benden ihanet,
Umut verdin biçare gönlüme,
Sevdan kalbimde sonsuz ibadet.

Kızgın sözünle vurma kalbime,

Hüznün yağdığı bir sabahtayım yine,
Boğazıma ukdelerim tıkandı.
Nefes alamıyor,
İçin için ağlıyor,
Muradımı unutamıyorum...
Saçları altın gibiydi,

Sevda bu...
Birbirlerini öyle severlerdi ki,
Yanaklar gözyaşlarıyla sulanır,
Şarkılarla beslenir,
Bedenlere kokular sinerdi.
Hasretle ağlanıp,

Unutma ki benden daha şanslısın,
Yaşanmış tüm hatıralar seninle,
Orada mazim, izim, kokum kaldı,
En mühimi de tenindeki busem...

Ardımda canı bırakıp giderken,

Seninle buldum sevdayı,
Varoldukça yaşayalım.
Sevdaya çok can adadım,
Bak sensiz yapayalnızım.

Kavuşmak hayal olsa da,

Senden ayrılmak bana çok zor,
Hasret çemberinde dolanmak gibi.
Kalbime yine düştü ateşten kor,
Seni sana bırakmak, bana çok zor...

Sevdamızı mahşere kadar taşımak,

Dünyanın öteki ucunda da olsan,
Sevginle hayat bulur, biçare gönül.
Benim yarim değil, elin bile olsan,
Yokluğuna tahammül edemem artık...

Söze ne hacet, sevdayı anlatmaya,

Sevdam kalbimde, aklım firarda,
Arzum seninle, sonum kararda,
Değmeyin canana ey kullar,
Esmeyin sineme ey rüzgar,
Beni seven kalbin,
Ya mihrabım,

Uğruna feda edilenlerden,
Yaşanacakların çok daha güzel olduğu,
Yüreğin zorlu yollarından geçerek,
Aşk mahzeninden süzülüp akan
Ömür boyu içeceğim,
Yeşil sevdamsın...