Cafer Tayyar Özkan Şiirleri - Şair Cafer ...

Ne tadı ne tuzu kaldı yediklerimin
Maziye gıpta etti sevda denen gerçeğim
Bir yudum sevgiyi içemez oldu bedenim
Kaybolup gitti kaderin çarkında sevdiklerim

En tatlı özlemler dile gelirdi eskiden

Akılları zorlayıp,
baş başa kalalım,
düşlerden sahillere inelim,
zorlayalım gönlümüzü,
masmavi dünyalarda,
yaşanılası duygularla,

Zamanın sessiz tanığı sevdamız
Gelecek neler getirir bilinmez
Ama en güzel haliyle yaşandı, tertemiz.
Kızıp bağırmalar, çırpınmalar
Akan gözyaşları
Yaşanan katran karası geceler

Hasretinden ağladıkça yağan yağmurlardan,
Hatıraları düşledikçe uçan karlardan,
Yalnız dinledikçe eskimeyen şarkılardan,
Kurtulup yine sana geldim tatlı sevdiğim...

Kavuşmaların kaybolup gittiği anlardan,

Yıldızlara sordum beni seviyor mu diye? .
Issız gecelerimde acaba beni düşünüyor mu?
Lakin sevgime dürüst davranmayıp, kalbimi üzüyormuş.
Daha güzel günler olacak ümidiyle beklerken
Işık saçacak diyen sevgim, karanlıklara boğuyormuş.
Zalim güzel, meğer beni her gün sırtımdan vuruyormuş...

Sarı papatyam, gülüm, aşk çiçeğim,
Sevgi pınarından, sen doldur ben içeyim,
Mevsim aşk zamanı, aç kollarını geleyim,
Bakışların bana hep cesaret veriyor sevdiceğim.

Sensin benim en yakın sırdaşım,

Madem ki ihanetin pençesinde arzulara teslimdin
Ne diye bunca zaman erim deyip ukdeleri yeşerttin
Gerçek sevdadan vuslatı sen çıkardın Didim’de
Yaşattıklarını kaderin bilse, sen ölümden beterdin

Vuslatın yıl dönümünde çağrıma cevap vermezsen

Sıcak bir omuz için mi gönlünün iffeti,
Bir umut verip, bin öldürürsün şehveti,
Mahur bakışlarla cebe koyarsın serveti,
Cennetin de narın da kilidi kadın milleti...

Kalbine koyunca sevda denen harlı ateşi,

Durulması imkansız
fırtınalar eser gecelerinde
en acımasız savaşları yaşar bedenin
yağlı kendir olur boynunda,
şefkatle okşayıp, öpüp kokladığı
gizem kokan saçının her teli.

İçten içe atan çığlığımı,
Haykırıp, acı bağırışımı,
Tanrının hiç bir kulu duymadan,
Onca ağlayıp sızladığımı,
Sadece sen bilesin istedim.