Cafer Tayyar Özkan Şiirleri - Şair Cafer ...

Yine seni y a z ı y o r u m tarifsizce dizelerimde,
Sonsuzluğa sünger ç e k e n hovarda düşlerimle,
Dilerim a s l a hüzün girmesin engin gönlümüze,
D i l i m d e hep adın var, sevdamız ise zikrimde,
Nartanem, sevdamızı meleklerden gizleyemedim...

Gel, aşkımızla kenetlensin bedenlerimiz,
Sevdayı fütursuzca tatsın gönüllerimiz,
Geride yaşamadığımız tek şey kalmasın,
Kadere ağıt yakmasın, hasret kalplerimiz...

Böyle yaparsan açık gidecek gözlerimiz,

Seni düşlüyorum...
Buruk bir acıyla...
Lakin bir o kadar da umutlu...
Yine seni düşlediğim bir gecenin yarısı,
Sağnak sağnak yağıyor üzerime,
Sevgi yağmuru mütemadiyen,

Bak yine sensiz geçen sabahın ufkundayım,
Verdiğin aşkın sarhoşluğuyla koynundayım,
Yokluğunu çektiğim yalnız gecelerimde,
Sözlerimle değil, hislerimle savaşmaktayım.

Her anım inan seni düşünmekle geçiyor,

Yüreğime seni çok seviyorum diye girerdin,
Yeminlerinle birlikte gözyaşlarını dökerdin,
Sevgin biterse, o zaman bende biterim derdin,
Sevdamıza kavuşmak için ne yapmam lazım,
Farkındaysan, inadın uğruna kayboluyoruz...

Gidiyorum da, ne tarafa bende bilmiyorum,
Lakin, gönlüm hep sana gidiyor hilafsızca,
Çare bulunmaz, kader bağlamış insafsızca,
Özler seni bu can, sevgiyle nefes aldıkça,
Ey canan iste sana ölümsüz aşkımı vereyim...

Atlas maviliğine bürünmüş gelmeyeli,
bir başka eser olmuş,
Boğazın akşam yelleri...
Çakılı kaldı karagözlerim,
Kız Kulesinin ufuklarına.
Sarayburnu mu değişmiş, yoksa ben mi?

Öperken kapatma gözlerini,
Bakışımdaki derinliği göreceksin, /göremezsin,
Özlerken kapatma pencereni,
Rüzgarımdaki serinliği çekeceksin, /çekemezsin.

Gülerken ağlatma yüreğini,

Gülü dalından,
Aşkı gönülden koklayacaksın.
Gülü dalından,
Aşkı gönülden edersen;
Gül kurur,
Gönülse ölür…

İçimi hüzün kaplar,
Sesin boğuk gelince,
Bahçemde hazan eser,
Kokun soğuk esince.

Gamzende güller açsın,