Cafer Tayyar Özkan Şiirleri - Şair Cafer ...

Sevda her nefeste çekilir
Göz görmezse, gönül katlanır
Günler geçer, canan özlenir
Umutları serdim sensizliklere

Hasret tohumu ekildi yine

Çok büyük yazma dedim, sen kokan elime
Sensiz canım gülmez ki, ermeyince a ş k a
Üzgün bakma sen gülüm, kapkara gözüme
Sensiz ruhum girmez ki, cennet mekan köşke

Sevgimi t e r e d d ü t s ü z reddeden ellerin

Bırak gel! ruhumun kıyılarına vur dudağınla,
Tatlı h a t ı r a l a r okşasın, çılgın düşlerimizi.
Hicranlar ağlasın, hep biz ağlayacak değiliz ya!
D u y s u n l a r, acısız gecelerde gülüşlerimizi...

Ruhlar çırılçıplak, çaresizliği giymek zorunda,

Kederi keyfe tak sürükle gitsin,
Üzüntülerin sel olarak aksın,
Sevinçlerin yel olarak taşsın,
Sen yeter ki sev, ne delisin gönlüm...

Sevdalın coşkunu hiç bilmese de,

Cennetin bağından almış rengini,
Işıl ışıl parlar yaşlı gözlerin.
Bensiz mi gidecek kara toprağa,
Bağrımı aşkınla saran bedenin...

Ruhunu sözünden içti muradım,

Yenilenemez kalbin hücresi,
Bir kere ölmeye görsün...
Karşı koyulmaz, aşkın acısı,
Bir kere girmeye görsün...

Dindirilemez gönlün çilesi,

Kalbime attığın düğümden beri,
Sevdaya duygular ekmekteyim.
Gönlüme düştüğün andan beri,
Anlaşılmazların şaheseriyim.
Adın dilimden düşmez ki,
Kaderimin yazıldığından beri,

Kaç ahım yazıldı, amel defterine,
Bunu bir cananım, bir de Mevlam bilir.
Kaç sözüm işlendi, asil yüreğine,
Bunu bir canparçam, bir de Mevlam bilir.

Yerim yanın derken, böyle mi olacak?

Ben seninle yeniden varoldum,
Sevdanı her an senle yaşıyor, tadıyorum! ...
Biliyorsun, seninle varoldum ben...
Canda sensin, cananda! ...
Kokunu alırım, ta uzaklardan esen,
Hercai rüzgarlarda! ...

Mis kokulu gıdığındayken mestolan deli canlı,
Tutku deryasında sarılmış, zincirli şehvetliyim.
İzin v e r i r s e ışıl gözlüm, bedeninin fecrinde,
O v a k i t sineyi tatmaya severken girmeliyim.

Feleğin dar çemberindeyken hapsolan deli kanlı,