Cafer Tayyar Özkan Şiirleri - Şair Cafer ...

Baharda sineme ektiğin
nefesi çekiyorum hala,
Umudun zerresi eksilmeden,
Bir an olsun baş kaldırmadım,
Umutla çıkıp, hüsrana uğradığım yolda.

Canın bir bardak çay istese,
Alır demler içersin doyasıya.
Veya uykusuz mu kaldın,
Sayarsın kırk koyunu bir bir,
Ardından dalar gidersin rüya alemine.
Ama iş canın kadar kıymetli sevdiğini özleyip,

Hatırlar mısın...?
O, engin denizlere meydan okuyan,
Ağladığında yeşile dönen gözlerine,
Asırlara taş çıkartan sevdalı bakışlarımı...
Yüreğimizin kuzineye döndüğü,
Her tarafı sellerin götürdüğü,

Farkındaysan suskunum
İçimde cehennem, kavuran afatlar
Dışarı ise alabildiğine durgun
Dupduru çarşaf gibi deniz
Ne zaman içeriye dönecek dışarısı
Zamanı dondurmak elimde olsa

Bir sevda yeli değil ki kapıldığım,
Sürüklenip gideyim estiği yere...
Bir coşku seli değil ki yaşadığım,
Heveslenip öpeyim verdiği yüze...

Bu gönülden eksik olmaz ki vefa,

Ne ümitlerle başlar,
Alırsın sevgini içine,
Hazin bir rüzgar süpürür,
Siler götürür...
Kahreder, dağlarsın kalbini.
Beklersin her an dönmesini,

Kula kulluk etmek değildir,
sevdalanmak...
Bir sevda kahvesine kırk adım atamazsan,
Ne Mevlana’nın çorbasından içebilirsin,
Ne de, Yunus’un dergahından geçebilirsin.
Sevgi, çok özeldir...

Ah çekmeyen gecelerde düşlerim seni,
Göze gelmeyen sevdada yaşarım seni,
Her gece bin ölüp, bir o kadar dirilsem de,
Dile gelmez sözlerimle anarım seni...

Vah çekmeyen hecelerde çözerim seni,

Gönül kapının eşiğinde,
umutla gelmeni bekliyorum.
Koklayarak,
ant içerek,
kollarımla sardım seni,
vuslatın fevkini istiyorum...

Gecelerim sensiz öksüz kaldı görsen artık,
Güneşimiz bari bu sabah gülerek doğsun,
Gerçek aşkı hep açık gönlümüzde yaşattık,
Gelsene hadi ıssız gecelerim sıcaklığa doysun.

Seni andım zindan olan sensiz her gecemde,