Düşmanım ol benim.
Ancak, onursuz bir düşman gibi
Sırtımdan vurmayasın.
İstiyorsan esir et.
Hapsolayım nehir gözlerinde,
İlelebet!
Akşam üstü vapurunun boş bir sırasında,
Mavi yeşil dalgaların serin kucağında,
Battı batacak güneşin okşayan sıcağında,
Gel de hüzünlenme, a benim cancağızım.
Her çeşit ve renkten insanlar arasında,
Ne varsa unuttum sana dair.
Seni hatırlatan her bir şeyi,
Unutuverdim.
Yaşadığın semti unuttum,
O güzelim semti...
Ne parlayan ayın şavkı
Ne de meçhul sesleri gecenin
Titrek ayazında
bir Ekim akşamının
Uyandıramıyorlar beni
Geçmek bilmeyen uykumdan
Güneş sızdı fabrikaya,
Bahar güneşi.
Güneş vurdu duvarlara
Kimseler fark etmedi.
Ne insanlar dönüp baktı,
Ne makineler sustu.
Güneş sıcak; vücut kızar
Ruhum bedenimden sızar
Atmış olduğun her bir nazar
Yüreğimde ok mu bana?
Sen de Havva anam kızısın
Her yeni gün ümitsizliğimizin üstüne doğuyor
Karanlık mı karanlık bir ufuk
Dünden uzaklaştıkça derinleşiyor buhranımız
Yarına dair bir sürü boş nutuk
Yarınımız yok gerçekten
Yarın dediğimiz de olmayacak mı şu an
Düştün bir anda aklıma, çarparken dalga motora
Sandım ki saçların ışıldar parlarken güneş son defa
Bırakmaz sevda peşimi, kurtulmak için kaçma!
Doğmak bilmez güneşimi boş yere beklemek saçma!
Geçmiş günlere değildir özlemim,
Sadece seni özlüyorum.
Biraz bitkin, biraz boşvermiş
Olduğuma bakma!
Bugünden memnunum,
Sen olmasan da.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!