Hiçbir şey düşünemiyorum
Şu sıralarda...
Kafam çok bulanık.
İşten arta kalan
Boş zamanlarda,
Oltadaki balık gibi
Var mı vapurda uyumak gibisi?
Yorgun bir günün sonunda,
Kimse yokken aklında,
Sesler kulaklarında,
Kaparsın gözlerini,
Dalar gidersin.
Çıkar merkezli dünya, tam ortasında yalan
Can çekişen ruhlar mı beni benden alan
Ucuz aşka inanmışların son elde kalan
Kalesi olmak yerine,
Seni unutmalıyım.
Hayat denilen gemide en arkada yerimiz,
Dalgalara bata çıka gidiyoruz kör topal...
İnsan kul olmuş insana, boşa akar terimiz,
Tüketip günümüzü yaşıyoruz kör topal...
Bilgi karşılıksız bir çek; alabildiğine şöhret,
Yaz günü yağan yağmur misali
Hayat kaynağı oldun bana,
Serinlettin gönlümü.
Yaz yağmuru kadar kısaydın,
Bir o kadar da temiz.
Göz açıp kapayıncaya dek bittin
Issız bir sahilde denize nazır
Dalgaların hışırtısı, rüzgarın fısıltısı
Ve bir de içimdeki sessizlik olsun yeter
Aklımdakileri uçursun rüzgar
ve ne varsa bugüne dair silinsin birden
Cennete kapılar açan meçhul bir yerden
Bir yol buldum sende; ince ve uzun...
Gözlerinden geçip de menzile gider.
Yüklendikçe sorumluluk ağırlaşır omuzum,
Beni benden alıp da gurbete gider.
Mesafeler bir dert, zaman bir kör cellat
Kış bitti bitecek,
Bahar yakınlarda artık.
Tabiat bahar için ayaklanmakta..
Zaman geçsin istiyorum,
Alabildiğine hızlı..
Aklımdan çıksın hayalin yeşeren son yaprakla.
Bir yeri öğrenmek istiyorsan adamakıllı,
Kaybolacaksın o zaman.
Cadde cadde, sokak sokak
Kaybol gitsin.
Bir bataklıkta bata çıka yürürcesine
Yürüyeceksin meçhul yollarda.
Şiir kendi kendini yazar
Sen sadece kaydedersin.
Her harfte, her hecede
Ve yazdığın her sözcükte,
Dizede
Meraklanırsın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!