Bilinçaltımın karanlık dehlizlerinde değil korkum
Tam karşımda durur benden habersiz
Her geçen gün daha da büyür gözümde
Yadigarı kalbimde medfun, üzüntüsü özümde
Keşke kaçacak bir yerim olsa
Ya düşsem bilinçaltımın dipsiz kuyusuna
Bir anda bastıran,
Hiç beklenmedik bir anda yakalayan
Deli dolu bir yağmurdun.
Gönlünden taşarcasına yağdın.
Kaçış yoktu senden..
Tek bir kuru yerim kalmadı yüreğimde,
Pusuda beklercesine
çıkmasaydın karşıma,
belki de hiç korkmayacaktım
senden.
farkında olmaksızın geçip gidecektim,
kurtulacaktım o bedbaht
Kalpten kalbe yol varmış, bana çıkmazlar düştü
Bırakıp gitmek varken, akbabalar üşüştü
Kendi çıkmazlarımı taşır dururum içimde
Ufuklar açık halbuki türlü çeşitli biçimde
Keşke her sınav senin gibi olsa,
Ve her sınavdan kalsam.
Olmadı, yeni baştan...
Ömür boyu seni tekrarlasam.
Keşke her zorluk senin gibi olsa,
Ve her birinden bir ders alsam.
Beklemek birisini
bir parkın kuytusunda,
Belki de tam ortasında
serin bir akşamın...
Ya da beklemek ölümü
Hasretle kavuşanlara inat
Ben,
yıkık bir han...
yalnızlık!
talan!
Ruhta bir dünya savaşı,
Zihindeki hülya kocaman yalan.
Belki bir gün
Yeni doğmuş bir çocukta görürsün ismini
Küçücük bir çocukla birlikte
Yaşar hayalin
Sanma ki seni unuttum.
Bazen kuruyuverir insan,
Sulanmamış toprak gibi çatlar.
Bir şeyler olsun yazamaz,
Derdini dertlerle katlar.
Benim de yazasım yok bugün,
Kaleme yabancı elim.
'Sen' düşüncesidir beni mutlu eden,
Sen olmazsan başka bir
'Sen' bulurum.
Ama o bir başka 'Sen'
bana, senin gibi seslenmez
diye korkuyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!