Ben pek alışık değilimdir,
Birisinin beni düşünmesine,
Hep ben düşünürüm.
İsminin baş harfini,
Gülüşündeki güneşi,
küçük sözler büyük akıllara takılır,
oradan gönüllere iner,
bazen,söz yerine bir bakış yeterlidir,
büyüyen göz bebeklerinin,
aşka nefes aldırması gibi.
Kiraz
Hayalleri,ellerinden alınmış gibi,
Hayalsiz dolaşıyorum,
Kasvetli gökyüzü altında.
Birkaç eski zaman şarkısı,
Gönlümden dilime düşüyor,
Sana yazmayı denedim,cesaretim yok,
Kısacık iki kelime,teşekkür ederim.
Güneşe aşık olmuş bir adam,nasıl çaresiz ise,
Bende öyle seninle,sensiz çaresizim.
Karanfil kokulu çay içerdi,kızımın annesi.
Teni karanfil kokar,nefesi karanfil kokardı.
Avuç içlerinden öptüğüm de,kendimden geçer,
Karanfil bahçesinde,yeniden biterdim.
Binlerce papatya,el salladı sana,
Beyaz yapraklarına,düştü silüetin,
Dahaların öncesinden,
Bir kaç saatin de,
Yeşildi,
Kırılganlıklarını bir seferde çek içine
İçin kırılsın eski bir gecekondu gibi
Onarılmayı bekleme içten dışa
Onurun kaybolur onursuz kalırsın
Ağaçlar yaprak döker,
Çiçekler,dallarına küser,
Kuşlar,özgürlüğe veda eder,
Balıklar,yosun cennetine,
Güneş,doğmaktan ve batmaktan,
Şimdi bunu yazarken,
Dilim gönlüme,bildirim yapıyor.
Harflere seni dokuyarak,
Enstrüman eşliğinde,
Her kelimesi olay olsun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!