Yandığımı resmedip ,semaya gersem,
Güneşten, aydan ğayrı,ne ola ki ismim.
Kırılganlıklarını bir seferde çek içine
İçin kırılsın eski bir gecekondu gibi
Onarılmayı bekleme içten dışa
Onurun kaybolur onursuz kalırsın
Ağaçlar yaprak döker,
Çiçekler,dallarına küser,
Kuşlar,özgürlüğe veda eder,
Balıklar,yosun cennetine,
Güneş,doğmaktan ve batmaktan,
Şimdi bunu yazarken,
Dilim gönlüme,bildirim yapıyor.
Harflere seni dokuyarak,
Enstrüman eşliğinde,
Her kelimesi olay olsun,
Hep,zor günleri seçtim,
Sana koşmak için,zor kadın zor şehir,
Dağ ettim yüreğimde,bilmece ettim dilimde,
Gönlümdeki aşk pınarından,
Su taşımak istedim,ellerimle,
Bir kaldırım taşında can bulmak gibi,
Dudak bükerek aranan,
Arandığını bilse,
Taş kesilirdi.
TELAŞ
Kaybetmektedir gül kokusunu,
Gülü bir telaş,dikeni bin telaş sarmıştır.
Utangaçlıgımı saklardım
Sakladıgım yerde pusar kalırdı
Hani delinmiş ayakkabılarının içinden su girer de
Çorapların ıslanır
Islak
Şu kuşlar,ne güzel kanat çırpar,
Bir şiir,bir şarkı var tınısında,
Alıp götürseler beni,
Gönül gözlerinin,gördüğü uzaklara,
Yakınlar uzakları bilemezler,
Hiç bir şey yazma artık,
Gün gelir yalan olursun.
Baharın biter, güz gelir,
Kurumuş bir dal olursun.
Mecnun leylaya el olunca,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!