GECELER
Geceler olmasa neylerim
Alemi nezaman seyreylerim
Uykum kaçınca, gözlerimi açınca
Bitki çayımı demlerim.
Yıllar sonra hoş geldin,
Sefalar getirdin.
Beni bahtiyar ettin.
Fakat biraz geç kalmadın mı?
Bunca yıl geçmişken,
Çileli Hayat
Hayatının başında bir başına kaldı,
İstanbul artık ona dardı
Allahtan iki çocuğu vardı.
Lakin geçim korkusu onu sardı.
DERYA
Ömür büyük bir derya
Herkes bu dünyada turda
Kimi sakin sakin çeker kürek
Kimi yelkenleri açar
On asır önce, ebedi uykularına dalmış,
kişiler arasına dahil ettiğimiz, arkadaşımızın
yanından koyu kıyafetler içerisinde
Ve kuş cıvıltıları eşliğinde
sakin adımlarla ayrılırken; arkadaşımıza yapılan
son görevin vermiş olduğu huzur ve bizleride
Biz iki kişiydik,
Biri ben ve ben.
Biz iki kişiydik,
Biri sen ve sen.
Biz iki kişiydik,
Biri ben ve sen.
Hayatı yaşadıkça tanırsın,
Hiç bitmeyecek sanırsın.
Bazen ufacık bir şeyden usanırsın.
Bazen ağır yükleri sırtlanırsın.
Milyonların içinde yalnız kalırsın,
Ey yüceler yücesi,
Rahmeti sonsuz olan.
Furkan’a evreni koyan
Nuruyla yürekler dolan.
Adem’i çamurdan yoğuran
Senin yokluğunda arkadaşım olur,
Cama vuran yağmurun sesi
Seni her hatırladığımda dostum olur,
Esen rüzgarın nefesi.
İsmini dilime dolarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!