Bolat Ünsal Şiirleri - Şair Bolat Ünsal

Denizden dağlara ebruli desen
Rayihalar saçar sümbülle süsen.
Hülya meltemidir mevsimle esen.
Yeşille mavinin adıdır Kemer.

Bahara bezenir kışlar burada.

Kim bilir, kaç gecesini,
Yalnız yaşamışımdır bu şehrin.
Kim bilir, kaç kez arşınlamışımdır,
Çamurlu sokaklarını.

Kim bilir kaç güneş doğmuştur,

Kırmızı gül gonca diktim.
Nice yaşlar la suladım.
Dikeninden neler çektim,
Doyasıya kokla gülüm.

Yeniden her bahar açsın.

Her akşam yıldızlar doğarken açar;
Sessiz gecelerin çiçeği, kırmızı sardunya
Gökkuşağı misali yedi renk saçar.
Sinesindeki aşk ateşiyle aydınlanır, dârı dünya.

Bolat Ünsal / Falezlerdeki Çığlık 2004

Bir ilkbahar mevsimi,
Yenik düşerde bazen yapraklar hayata.
Boynunu büker bir dal,
Solar ya tomurcuk çiçek.
Kırılır kanadın kolun.
Başlangıçların,

Koyu karanlıklar iner Akdeniz’e
Aklıma düştüğün saatlerde
İçime hasretin çöreklenir
Bir hançer okşar göğsümü sessizce
Gözlerimde, alevlerin sardığı sahil
Dudaklarımda eylül şarkıları

Yine bir zulüm vaktidir bu gece
Kara bulut gibi çöker üstüne sinsice
Peşin sıra sürüklenip kapılırsın büyüsüne
Alır senide bir aşk gömer dipsiz kuyusuna
İşte dersin canımdan bir parçadır bu
Yıllar yılı beklediğim bir içim su

Aşk yüreğinde duman olur tüter diyorsun
Anıların maziye düşer yiter diyorsun
Gün gelir her aşk bir gün biter diyorsun
Elveda demeyi sen kolay mı sanıyorsun

Akşam vakti gönlümü karıp derde tasaya

Farz et ki bir oyundu
Yaşadığımız uzun yıllar
Ya da bir rüya, tadına hiç doyamadığımız
Zamansız vedalara uyanışımızdı, her sabah
Akşamlarsa saklı gizli buluşmalarımız

An gelir
Kahverengi gecelerde yitersin
Sınırsız karanlıklar sarar gözlerini
Her şey bir bilmecedir
Ne varsa yaşama sevgiye dair
Çöz çözebilirsen