Keşke hiç çıkmamış olsaydın önüme
Beni amansız bir aşka bırakmasaydın
Her köşe başında
Anlamsız bir sen aramasaydım
O seni tanıdığım gün
Olmasaydı keşke hiç
Gönül yollarından geçen
Kırılgan köprülerden geçerek
Sana ulaşmaya çabalıyorum
Attığım her adımda sendeliyor,
Ufalıyor, parçalanıyorum.
Biliyorum keşkeler ile
Dur dokunma kendine
Seni senden kıskanırım
Dokunma tenine boş yere
Benimde hakkım var sende
Bal dudaklım, al yanaklım
Dokunmaya kıyamadığım
Kalp kırık, gönül buhranlı
Gözler ötelere dalgın
Bakışlar sönük
Kelimeler kuru gürültü
Gönül sevgiye aç ve hicranlı
Istırap ise bir ömür parçası
Boşa gitti bir ömür
Tükendi, tükettim
Ben şimdilerde çok yorgunum
Takatim yok,
Başımı yerden kaldırmaya.
Yüreğim yanıyor
Hasret uzaklarda arama canım
Aklından çıkmayan bir yârin vardır
Her söze laf asma sen sakın canım
Elbet senide seven biri vardır
Boşa bırakma sen kendini hey can
Kaşlarım çatık yüreğim yanık
Bir hal oldu şimdilerde bana
Gönlüm dost düşman herkese açık
Bir yara kaldı senden anı bana
Sordum yalan dediler sana
Sen gittin ya benden hani
Her şey boşaldı ömrümden sanki
Yeni başladım, bir daha başladım hayata
Ama bir şeyler boş biliyor musun
Hüzünlü bir hal aldı gönlümü
Doldurmuyor ki hiç kimse yerini
Sessiz gibi dursa da
İçinde kendine kıyan bir bendir
Bana bunları yazdıran.
Anlayamadığım ve engel olamadığım
Bir parçalanma bu.
Yüreğim daima sızlarken
Kime güvensem, kime inansam o kırdı beni
Madem sen çok severdin dön artık geri
En çok ben severdim yemin olsun ki
Madem çok özlerdin dön artık geri
Dünyam küçük ama sen büyüktün bende
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!