Şu gurbetin yolları neden çekilmez
Neden böyle çok yoruldum ben
Şu fırtınalı hayatım ne zaman dinecek
Daha nice ve hep aynı sorular
Gözlerimin yaşı kurumadan tekrar bir yenisi
Biliyorum hayatın her zaman
Üstüme gelme hayat
Ben zaten çoktan yorgunum
Bir garip hissediyorum kendimi
Ana baba yok gardaş yok gibi
Yalnızım, hüzünlü ve de aciz
Birde sen vurma bana hayat
Vur kalbimin orta yerine kader
En acımasız halinle vur
Bakma gözyaşıma
Alışkanlıktandır o artık
İncinmez, acımaz, üzülmezim ben
Yük ağır gelse de cüsseme
Bana uzaktan bak
Gelme yanıma istersen
Nefret ettiğini söyle
Ama sokul yüreğime
Beni kalbine göm öldüğümde
Varlığımda orada yaşat beni
Şimdi kendimle yalnızım
Baş başayım ve karşımdayım
Ne kuru gürültüler
Nede o samimiyetsiz
Kalabalıklar var yanımda
Dünya hapishanesindeyim
Dur dokunma kendine
Seni senden kıskanırım
Dokunma tenine boş yere
Benimde hakkım var sende
Bal dudaklım, al yanaklım
Dokunmaya kıyamadığım
Kalp kırık, gönül buhranlı
Gözler ötelere dalgın
Bakışlar donuk
Kelimeler kuru gürültü
Gönül sevgiye aç ve hicranlı
Istırap ise bir ömür parçası
Boşa gitti bir ömür
Tükendi, tükettim
Ben şimdilerde çok yorgunum
Takatim yok,
Başımı yerden kaldırmaya.
Yüreğim yanıyor
Hasret uzaklarda arama canım
Aklından çıkmayan bir yârin vardır
Her söze laf asma sen sakın canım
Elbet senide seven biri vardır
Boşa bırakma sen kendini hey can
Sen gittin ya benden hani
Her şey boşaldı ömrümden sanki
Yeni başladım, bir daha başladım hayata
Ama bir şeyler boş biliyor musun
Hüzünlü bir hal aldı gönlümü
Doldurmuyor ki hiç kimse yerini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!