Açmısın diye sormadı kimse
Gariban kaderine terk edilmişti
Zengin gününü gün ederken
Fakir bu günü atlatma peşindeydi
Birisi kahkaha atıyordu fütursuzca
Diğeri ise gözyaşlarını siliyordu
Gidişlerin hep vardı bizden
Dönüşlerin olmadı kendimize
Bakışların vardı giderken
O son bakışlar,
Sanki kal dememi beklerdin
Bende kal, bizde kal dememi
Bazen kendimi yalnızlığın ıssız kıyılarına atıyorum
Bazen yorulduğum, gücendiğim ve artık bir beklentim olmayan dünyanın
Sarhoş dalgalarında arıyorum, bulamayacağımı bile bile kendimi.
İlk defa da değil son kez de değil maalesef.
Derbeder olan ömrün, huzur beklentisi nafile olsa bile,
Sihirli bir değnek arıyorum, bulamayacak olsam da.
Biliyorum dostum
İçinden birşeyler eksildi
Sanki bir yanın yok gibi
Canın yanıyor çok ama çok
Seni baya üzecek
Onun yokluğu zor olacak
Biliyor musun eğer bir gün
Karşılaşırsak bir yerlerde
Bana uzaktan bakışını
Ve gözlerindeki pişmanlığı
Alaycı gülüşlerimle reddedeceğim
İçine kor gibi ateş düştüğünde
Bu aşkta tek bir hakkım vardı
Sevdiğim insan onu da elimden aldı
Bana çok görülen küçük mutlulukları
Benden çalman, bana reva mıydı
Aşkında, sevginde yere batsaydı
Zaten hepsi koca bir yalandı
Sensiz burda zaman geçmiyor
Kuşlar eskisi gibi ötmüyor
Yada ötüyorsa da duymuyorum
Güneş havada mı bilemiyorum
Gözlerim kurumuyor sensiz
Sensiz burda vakit geçmiyor
Ben solmadan hemen şimdi gel
Kuruyup dökülmeden gel
Geç olmadan ve geç kalmadan
Gözyaşlarım kurumadan hemen önce
Yıkılmadan, yere düşüp kalmadan
Aşka olan inancımı yitirmeden
Kalp hüzünle dolar her akşam
Gözler semaya bakar
Bekleyişler artar ardı ardına
Ne gelen olur yollarda
Ne de dalgınlıklar son bulur
Birgün dönmek istersen bana
Ama bunu söylemeye yada
Bunu yapmaya yoksa cesaretin
Sakın ürkek davranma sevdiğim
Hep bir yer var kalbimde senin için
Eğer cesaretin yoksa itiraf etmeye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!