Söndü gözümde ışık
Kalmadı ağlayanım
Bir yanım paramparça
Diğer yanımda hüzün
Rüzgarım terse eser
Yüreğim yangın yeri
Her şeyim vardı aslında
Sen hariç her şeyim vardı
Bir şey yapmak istiyorsam
Engel olamazdı kimse
Hiçbir sebep, hiç kimse
Beni durduramazdı
Şu gurbetin yolları neden çekilmez
Neden böyle çok yoruldum ben
Şu fırtınalı hayatım ne zaman dinecek
Daha nice ve hep aynı sorular
Gözlerimin yaşı kurumadan tekrar bir yenisi
Biliyorum hayatın her zaman
Sana olan sevgimi
Amasız, fakatsız olan aşkımı
Üstüne bir çocuk gibi
Titrememi,
Saat başı aramalarımı
Her iki cümle arasına
Her gece karanlık çökünce
Hasretin kalırdı gözlerimin içinde
Bir sana vurgundum,
Bir de bana olan düşkünlüğüne.
Gidişin zordu hep,
Alışamadım hiç bir zaman sensizliğe
Yalnızım dostum
Yalnızlığıma bir isim bulamadım
Dün olduğu gibi kendimleyim
Nedendir acaba
Her gün en başa dönmelerim
Kaldığım yerden devam edememek
Üstüme gelme hayat
Ben zaten çoktan yorgunum
Bir garip hissediyorum kendimi
Ana baba yok gardaş yok gibi
Yalnızım, hüzünlü ve de aciz
Birde sen vurma bana hayat
Gönlümün sultanı, kara gün dostum
Gönlü tok, yüzü ak, biricik eşim
Yürüyen ayağım, tutan elim
Kalbimdeki sevgi yumağım
Beni ben yapan her şeyim
Ben arka mahallenin
Haylaz çocuğuydum galiba
Önümden kaçtı herşey
Elimi uzatsam tutacak,
Mesafe yoktu hiç
Hep yetişemedim ben
Çek git usulca hayatımdan
Beni bana bırak
Unut deme bana
Sen sadece git
Sana çekip gitmek,
Bana ise gerisi kalsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!