Bir serseriydi yüreğim
Alıp başını gitti benden
Kor olup kavruldu hep
Sana uzaklardan baktı
Sevdi ama
Belli etmedi sevdiğini
Bir umudum kaldı çalmadığınız
Anlatamam kendimden başkasına
Onu da aldınız benden
Kendi halinde biriydim ben oysa
Yüzüm kızarır utanır sıkılırdım
Ağlamayı bilirdim ben
Seninle aynı şehirdeyiz
Döndüğüm köşede sen
Baktığım her yerde yine sen
Hicap duysam da
Seninle aynı şehirde olmaktan
Yinede utanıyorum
Kime güvensem, inansam o kırdı beni
Hani çok severdin, bi sorsaydın bari
En çokta ben severdim yemin olsun ki
Madem çok özledin, dön artık geri
Dön artık geri
Benim yalancı bir dünyam var
Seninle orada yaşıyoruz
Bedenlerimiz uzak olsa da
Biz seninle orada mutluyuz
Garip bir dünyadayız biz
Arama beni sevgilim
Bırakıp gittiğin yerdeyim
Sen gidince yıllar önce benden
Buralarda her şey çok değişti
Artık o köşedeki eski bina yok
Parkta oynayan çocuklar
İçimde kopan fırtınalar varken
Dışımda yalancı gülüşler
Bir yanım ilkbahar iken
Diğer yanımda fırtınalar, şimşekler
Bu yaz artık her şey
Çok güzel olacak derken
Hani yine bir yaz günüydü
İlk kez gözlerimiz sevişmişti
Uzaktan uzağa
Durgun ama anlamlı sözlerin
Ta içime dokunuyordu
Seni ilk kez
Şimdi herkes kendi dünyasına dağılmış
Başkalarının dünyalarını görmez olmuş
Hep kin, hep nefret var
Saygı, sevgi yok artık
Ayrıştık, ayrıştırıldık
Kendimize en büyük kötülüğü yaptık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!