Bir serseriydi yüreğim
Alıp başını gitti benden
Kor olup kavruldu hep
Sana uzaklardan baktı
Sevdi ama
Belli etmedi sevdiğini
Benim yalancı bir dünyam var
Seninle orada yaşıyoruz
Bedenlerimiz uzak olsa da
Biz seninle orada mutluyuz
Garip bir dünyadayız biz
Arama beni sevgilim
Bırakıp gittiğin yerdeyim
Sen gidince yıllar önce benden
Buralarda her şey çok değişti
Artık o köşedeki eski bina yok
Parkta oynayan çocuklar
İçimde kopan fırtınalar varken
Dışımda yalancı gülüşler
Bir yanım ilkbahar iken
Diğer yanımda fırtınalar, şimşekler
Bu yaz artık her şey
Çok güzel olacak derken
Hani yine bir yaz günüydü
İlk kez gözlerimiz sevişmişti
Uzaktan uzağa
Durgun ama anlamlı sözlerin
Ta içime dokunuyordu
Seni ilk kez
Şimdi herkes kendi dünyasına dağılmış
Başkalarının dünyalarını görmez olmuş
Hep kin, hep nefret var
Saygı, sevgi yok artık
Ayrıştık, ayrıştırıldık
Kendimize en büyük kötülüğü yaptık
Bir dünya istiyorum
İçinde umutlarımın yeşerdiği
Yarınların mutluluklarıyla dolu
Bahçelerinde üzüntü yetişmeyen
Haykırışların ağıt olmadığı
İçinde sevgimizin filizlendiği
Bedenim yaşıyor
Ama umudum yitik
Hani en son umut ölürdü
Yaşım kaç ki daha
Saçımdaki bu beyazlar
Kimin eseri
Vakit ayrılık vakti
Yine elveda yine bir son
Ve yeni başlangıçlar için
Gidiyorum...
Elimde çantam
Kalbimde hüzünle gidiyorum
Seni yüreğimin yorgun kıyısına ektim
Git hemen şimdi, vakit varken hala
Git ki yüreğin acımasın artık
Yüzünde açan çiçekler
Hiç solmasın
Bırak beni ve git
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!