O yâr gitti dönmez oldu
Yola bakıp ağlar gönül
Sevda ateşiyle doldu
Yâr yâr diye yanar gönül
Gözlerin parlıyor yüce dağ gibi
Yanarım aşkına közde yağ gibi
Bir selam yollasan yaz bahar gibi
Uğruna yanarım hele sevdiğim
İçimde kopuyor yellerin sesi
Yar… bu kalp
Bir tek sende titrer.
Bir tek senin için atar.
Ben ne zaman geceye baksam
senin gözlerin düşer göğün en koyu yerine.
Bir yağmur başlar içimde,
Sensizliğin ilk dokunuşu
akşamla başlıyor.
Güneş çekilince içimden,
kalbim üşüyor.
Karanlık,
adını fısıldayarak giriyor odama
Yine yüreğimde hüzünler dolu
Dağ oldu içimde hasretin Babam
Kayboldum meçhulde bulamam yolu
Ayağının tozu olam gel Babam
Gidişinle soldu baharım yazım
Gitme Elif’im
Gitme ey sevdamın ince sırları
Sürükler yâd elde yürek kırları
Gözlerin mühürdür aşkın harları
Ben ettim sen etme gitme Elif’im
Gönlümde fırtına dinmez bu sancı
Tut elimi Leylim dur gitme Leylim
Gözlerin ömrüme kurulan tacı
Tut elim bırakma dur gitme Leylim
Sözlerin bir heves içimde korlar
Müslüm Baba der ki dertle yoğrulduk
Orhan Baba der ki sevda uğrulduk
Ferdi Baba der ki yeter yorulduk
Vakit doldu artık gitmemiz gerek
Aşkın ateşinde yanar bedenler
Bir insan bu kadar kalpsiz olur mu
Taştan mı yüreği bilmedim gitti
Bu kadar zalim vicdansız olur mu
Taştan taşa beni vurdu da gitti
Bir gül sevdim soldu elimde kaldı
Yokluğun sinemi köz eder şimdi
Bu yürek sensizken söz eder şimdi
Geceler hasretle iz eder şimdi
Bu yükü çekmeye gücüm yok artık
Dilimde adının sızı bıraktı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!