Ölüm Çukuru / Maden Emekçiler
Derinlere inen yollar
Yeraltının karanlığında kaybolan umutlar
Sesler yankılar içinde kaybolur
Toprağın derinliklerinden gelen fısıldamalar
Köleliktir yorgunluktur
Vuruldu sevdamız hazanla döndü
Bir sonbahar geldi umudu söndü
Kalbimde ateşler kor olup yandı
Kurşuna dizildi canımdaki sen
Her sevda bir yara kapanmaz neden
Gözlerin aşk ile dolup taşarsa
Yüreğim sevdayla tutuşup yanar
Kalbimde özlemin kor gibi parlar
Sen ağlarsan ben ölürüm sevdiğim
Sevda bir denizdır içimde yüzer
Yüzünde nur akar mübarek insan
Ne güzel adamdır Orhan karaman
Sevgi dolu kalbi bu yüce insan
Ne güzel insandır Orhan karaman
Hor görmez kimseyi eğilmez başı
Bir türkü büyür yüreğimde sessiz
Ahmet Kaya söyler dertlere ensiz
Her nota bir yara her sözü derin
Hasreti sinemde saplar nedensiz
Ağlarım ay ışık dolmaz geceme
Bir nefes verirsin cansız kuluna
Gönülleri sarar aşkın teline
Murat eriştirir her bir diline
Senin kudretindir her şey Yaradan
Dönüp göğe baktım yıldız kümene
Gönüllere nur dolar rahmetle dolu
Karanlığı bitirir ışıkla yolu
Dost dualar yükselir Hak’tan bir solu
Hayırla karşıla Regaip Kandili
Sevgiyle açılır hep merhamet eli
Kerbela’da zulme karşı durmuşsun
Hak yolunda baş koyup can vermişsin
Mazluma umut olup yürümüşsün
Şah İmam Hüseyin aşkın rehberi
Şah İmam Hüseyin hakka zaferi
Sara düştü karanlık bir yoldaydı
Derman bulmak için umut dolaydı
Onun bakışı Allah'a ayandı
O yılmadı hep güçlü kaldı Sara
Gözlerin bir başka âlemden eser
Her bakış gönlümde bir sevda tüter
Aşkınla yandığım ey zalim yeter
Ne olur dön gel sebebine yandım
Bir sesin gönlümde baharlar açtı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!