Dağlar yoldaş oldu gönlüme yâr
Alın teri döktüm taşlı tarlalar
Ekinler biçerken türküyle bahar
Toprağı sevmenin tadını bildim
Ellerimde nasır bağrımda umut
Bir sokak lambası yanıyor dışarda,
Titrek bir ışık gibi yüreğim,
Her yanım sessiz, ama içim…
İçim tam bir curcuna.
Bir ismin yankısı dolanıyor duvarlarda,
Güzellik güneşi doğmuş yüzüne
Bir sevda ateşi düştü özüne
Aşkınla yazılar yazdım sözüne
Düşürdün gönlümü dar Bahar Gözlüm
Hülyalar içinde yaşar bu sevda
Düşmüş de yollara dert tasa elem
Zulmete bürünmüş gül ile çiğdem
Koç yiğitler suskun yetim söz kelâm
Gidişat hiç iyi değil bakan beg
Erenler sükûta bürünmüş derin
Halkımın derdine derman ararken
Duy sesimizi duy bakan efendi
Ekmek hayâliyle eller açarken
Gör halimizi gör bakan efendi
Yüreğim sızlıyor umutlar yiter
Sevgilim bak,yine gece yarısı,
Her taraf karanlık,sen yoksun yine,
Hayaline dalıp maziye,avunur gönlüm,
Umutsuzca çaresizce, bekliyor gönlüm,
Başımı yasığa, her koyuşumda,
Ben aşkı böyle can yakar bilmezdim
Ne ettin sen bana nettin bala kız
Böylesi can yakar bilsem sevmezdim
Aşkınla tuttuştum yandım bala gız
Bir bakışla aldın aklımı baştan
Güneş doğmuş sanki evin içine
Sevdam dolmuş kalbim derin düşüne
Gözler bakmaz başka güzel işine
Hoş geldin dedene bal gözlü Liva'm
Bedel bin bahara gülüşün yeter
Ben Her gece…
Ölüp ölüp dirilirdim.
Bir nefes giderdi içimden,
geri dönmez sanırdım…
Göğsümün üstüne çöken o ağırlık,
sanki görünmeyen bir el,
Garibi hor gören dünya
Sen benim dünyam değilsin
Mazlumları ezen dünya
Benim dünyam değilsin sen
Dünyaya geldiğim günden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!