Çekilen acıyla büyür sabrınız
Küllerden doğarken yanmaz canınız
Dünyaya yön verir hep varlığınız
Kalpleri cennettir bizim kadınlar
Güneş gibi doğar her an yürekte
Sana gönül verdik yollarında can
Adın şifadır ruhumuza derman
Sensiz bu ümmetin hali perişan
Biz seni özledik Ya Resulullah
Rahmet nurun iner karanlık güne
Büyük küçük bilmez olduk
Böyle bir zamana düştük
Saygı sevgi bilmez olduk
Böyle bir zamana geldik
Zulüm sardı dört bir yanı
Ben bir Yakup idim gözümde yaşla
Ellerimde hüzün dilimde düşle
Kaldım Yusuf diye kara bir kışla
Sabırdan yol buldum derdim dağ oldu
Kıblem derdim oldu secdemde ahlar
Eker çiftçi toprağı bir umutla
Gözyaşı döker bağrına bir bulutla
Başaklar doğar güneşin onutla
Can olur insana buğday tanesi
Toprakta saklı alın teri izi
Yıkıldı ocaklar söndü ışığım
Dizlerim titriyor yoktur başığım
Dönüp de sorunca kendi aşığım
Dostlarım bu köy benim köyüm mü
Bağ bahçe virane yollar toz duman
Siyah örtü düşmüş gül cemaline
Soğuk rüzgâr eser nazlı haline
Gözlerim doluyor mezar taşına
Kader seni aldı elimden Büşra’m
Soldu bahçelerde açan çiçeğim
Siyah örtü düşmüş gül cemaline
Soğuk rüzgâr eser nazlı haline
O son sözlerin dokundu kalbime
Kader seni aldı elimden Büşra’m
Soldu bahçelerde açan çiçeğim
Sevdandır Can’ı hayata bağlayan
Bahçemde açan şebin gülü Dilek
Gözlerindir Can’a aşk aşılayan
Bir nazlı çiçeksin bahçemde Dilek
Can ile Dilek bu sevdanın yolu
Özlemin dağ olur büyür içimde
Sen yoksun yanımda güzel annecim
Kor olur hasretin yanar döşümde
Neredesin şimdi canım annecim
Bir başıma koydun yaban ellerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!