Sen hiç aşık olmadın ki
Aşkı nerden bileceksin
Hiç kimseyi sevmedin ki
Sen aşk nedir bilemezsin
Gönül hicran görmeyince
Gönül evim yıktın eyledin viran
Bileydim sonunda yâr ayrılık var
Ölesiye seni sevmezdim inan
Bileydim sonunda yâr ayrılık var
Kader mi bu sevda yolunu bölen
Gittin soldu bahçemizde açmaz artık gonca güller
Her akşamı hüzün sardı dert büyütür eski diller
Hasret çöktü gözlerime ah bu yollar ah bu çöller
.... Herkes seni sorar bana bilmezler ki dönemezsin
.... Giden geri dönmez yârim bilmezler ki dönemezsin
Gönlümde bir ateş yanar durmadan
Sevda bahçem solar yâr sen olmadan
Dilim seni anar hiç usanmadan
Benden bir değil bin Mecnun yarattın
Sana dökülürken her sözüm nazla
Ne anam var ne babam var
Bu dünyada yalnız kaldım
Ne bir dost ne de eşim var
Bir başıma kala kaldım
Dağlar yüce yolum ıssız
Dert doldu gönlümde yaralı bağım
Sensizlikten kurur baharım çağım
Yar yüzüne hasret gün doğmaz ağım
Sensiz dünya bana zindan Bircan’ım
Ayrılık ateşi yanar içimde
De var git be felek yıkıl karşımda
Son nefeste sevdam inim inliyor
De git felek durma var git yoluna
İçerimde bir can bir can ölüyor
Geceler yüreğim dertle dolarken
Yiğitlik cesaret bizde
Kalmasa da derman dizde
Mustafa Kemal'im önde
Bir destandır Çanakkale
Bir kadın sevdim gözleri deniz
Bakışı büyür içimde bir iz
Hayat yolunda sabırla teriz
Adı aşk olsun kalbe yer açtım
Saçları gece yıldızdan teller
Emekçiye layık bir yaşam gerek
Alın teri çalan insan değildir
Ne zulmü kaldırır ne de sahte söz
Alın teri çalan bizden değildir
Sabah erken kalkar düşer yollara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!