Kanatları gökyüzüne ait kuzgun
Tanrıların siyah gölgesi
Rüzgâra sataşırdı durmadan
Geceden daha karanlıktı tüyleri
Birdenbire durdu gökyüzünde kuzgun
Aşk dediğin yürek ister
Yüreksiz bir haldesin
Hala kalbinde miyim diye sorma
Evet, gömüldüğün yerdesin
Minik deniz kızı
Birçok şeyin anlamı
Konuştuklarımın, sustuklarımın
Her şeyin dramatik parçası
Kızaran yüzümle
Uzun uzun atlar geçer
Kısacık yollardan
Bir fayton durur birden
Gönlümüzün durağında
Ah, nasıl da usulca
Evet sonunda
Seni saçlarını toplarken de gördüm
Boğazımı düğümler gibi saçlarını düğümledin
Bir hatayı toplayıp
Eksiltmek için sanki hayatından
Veya boğazın iki ucunu
Omzunu uzat bana
Yüküm çok fazla
Omzunu uzat bana
Gözlerim kapanıyor bak
Omzunu uzat
Başka bir şey sorma
Öyle büyüyorsun ki içimde
Çokça vakit bile geçse
Kumdan kalelerini yıkıyor zaman
Birdenbire
Öyle büyüyorsun ki içimde
Gözünde güz günlerini yaşatan
Ve tanımlayan bir realite sanki
Öpsen beni geçecek belki
Özünde öz aşk budur zaten
Sen ve ben birbirinden ayrılmayan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!