Korkak dudaklarından
Ruhsatsız bir
Öpücük çalmak
Derin gözlerinde
Boğulurken çocukluğum
Bir kelebeğin
Sarı kanatları
Çok yalnız esen
Bir rüzgara saldırdı
Bir kelebeğin
Kelimelerimin arasında dolaşan veba
Dokunacak bana
Karanlık gecenin tam ortasında
Konuşsam da fayda etmeyecek artık
Şairliğim bu dünyanın yarasına
Sana şöyle bir mektup yazdım
İsmi veda
Tekrar mektuba bakınca
Kelimelerimin arasında dolaşan veba
Sevgilim oku bunu ve yanlış anlama
Yüzüne baktım
Soluksuzdu kentler
Bir nefesi yadırgar gibi bakışın
Nesneler var elbette sevgilim
Fakat aşk dediğin nedensel ve öznel
Kalbinde bütün yaşanmışlıklardan
Arda kalan bir iz vardı
Belirsiz bir yazardı
Acılarını satardı
Bütün yüklerini tek başına sırtlanırdı
Çocuk ve bozuk şiir
Eski ve eksik anılar
Anlatıyor gece boyu
Nasıl titrediğini korka-korka
Yalnızlıktan bir damla suyun
Gözlerim temiz değil artık sevgilim
En güzel gözlerimle bakamam sana
Çok gördüm bu yaşamı
Ve yaş doldu artık üstü de altı da
Sanırım bir kat daha
Kimselere söz edemediğim
Ey gecelerce intiharlarımın
Ev sahibesi
Kimselerde görmediğim
O umudun silüeti
Gözlerini kapatabilirsin güzelim
Artık baharın geleceğine inancım bitti
Bir yara kapansa dahi
Açık hatırasına tuz basılabilir
Zaten bir yara derinse eğer
Kapanması da mümkün değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!