Düşlerimde kayıp çocuklar
Uçurtmaların yırtık parçalarını onarıyor
Rüzgara inanmadan
Yorulmadan
Durulmadan
İçlerinde su, harç ve gözyaşı
Bilmiyorlar içim acı dolu acı
Bağırsam, çağırsam, anlatsam da anlamını
Ne desem anlamıyor duvarlar
Etrafım onlarla kaplı
Bana gülüyor saatler
Dalga geçiyor duvarlar yalnızlığımla
Haykırıyor tüm eşya acılarımı
Gün doğasıya
Kahrolsun böyle kader
Gözlerin ağırlığı
Kambur artık kalbimde
Ve içinde bulunduğu fizibilite
Umudunu yakmalı
Ve gömmeli tüm uykuları
Gökte asılı duran kuş
Vazgeçmemiş
Ama uçmaktan yorulmuş
Gökte asılı duran kuş
Hiçbir yere gitmiyor
Bir sen olsan bir de yıldızlar
Bir insan başka neyi arar
Eğer çıkılmaz bir sokağın sonunda ise
İnsan sevgilim insan
Elbette ağlar
Bir yudumda kederlenmekti
Gözlerinde kaybolmak
Doğruları arayıp
Yanlışlarla yanılmak
Ömür boyu konuşulup
Hep yanlış anlatılmak
Gece geç düşerken
Umudun en arka yüzüne
Ki ben
Bekliyorum hala
Kapatmanı gözlerini
Uykuya teslim olabilmek için
Ve katletmek birisini
Gözleriyle
Görerek veyahut görmeyerek
O güzel gözlerinde
Siyahı ile yeşili ile
Beyazı ile umudu ile
Eski gramafonda çalardı
İntiharın müziği
Boğuk gelirdi hep
Sahibinin sesi
Gramafondaki melankoli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!