Bahadır Çiftlikli Şiirleri - Şair Bahadı ...

Düşlerimde kayıp çocuklar
Uçurtmaların yırtık parçalarını onarıyor
Rüzgara inanmadan
Yorulmadan
Durulmadan

İçlerinde su, harç ve gözyaşı
Bilmiyorlar içim acı dolu acı
Bağırsam, çağırsam, anlatsam da anlamını
Ne desem anlamıyor duvarlar

Etrafım onlarla kaplı

Bana gülüyor saatler
Dalga geçiyor duvarlar yalnızlığımla
Haykırıyor tüm eşya acılarımı
Gün doğasıya
Kahrolsun böyle kader

Gözlerin ağırlığı
Kambur artık kalbimde
Ve içinde bulunduğu fizibilite

Umudunu yakmalı
Ve gömmeli tüm uykuları

Gökte asılı duran kuş
Vazgeçmemiş
Ama uçmaktan yorulmuş

Gökte asılı duran kuş
Hiçbir yere gitmiyor

Bir sen olsan bir de yıldızlar
Bir insan başka neyi arar
Eğer çıkılmaz bir sokağın sonunda ise
İnsan sevgilim insan
Elbette ağlar

Bir yudumda kederlenmekti
Gözlerinde kaybolmak
Doğruları arayıp
Yanlışlarla yanılmak
Ömür boyu konuşulup
Hep yanlış anlatılmak

Gece geç düşerken
Umudun en arka yüzüne
Ki ben
Bekliyorum hala
Kapatmanı gözlerini
Uykuya teslim olabilmek için

Ve katletmek birisini
Gözleriyle
Görerek veyahut görmeyerek
O güzel gözlerinde
Siyahı ile yeşili ile
Beyazı ile umudu ile

Eski gramafonda çalardı
İntiharın müziği
Boğuk gelirdi hep
Sahibinin sesi
Gramafondaki melankoli