Babür Pınar Şiirleri - Şair Babür Pınar

İstenilir bir hal değildir yalnızlık
Unutulmuş bekleyeni gelmeyen
gemisiz limanda
zamanın orta yerine demirleyen
bir tozlu sandık
çürür yeşil ve bir başına

Asi kimliğimle karşılarken hayatı
bilincim kanatlanıp uçmak ister
Yarin tutkusu boynumda güz afatı
ayaklarım isyana yol açmak ister

Göğsümde aşk savaşından kalma fer

1
Sokakta şiir
gezer afili
Yele sırt vermez şair

2

Seçtiğin tarih kör yazgın değil
küçük bir gölde boğulduğun belli
Göksel olan fetiş inandığın değil
aradığın ün düş kurduğun yerde
çulun cazibesine tutulduğun belli

Uyanınca gördüm ki
penceremin önünde durur düş
Akşam suya koyduğum kır çiçeği
sabah erken ölmüş

Sabahı duyumsayarak uzun kış gecesi

Sokağa sevdalı bahar
sevinçli bir insan kadar
hüzünden uzak

Güneş giren evden
sabah erken çık

Beyaz gömleğe bürünmüş alametiyle sabah
tüfek ölüleri üstünde dolaşır dışarda
O antik acıların kuşattığı sokaklarda
tutanaksız günlerde onca insan vurulur ah!

Mecnun'un yolunda bitirilmiş yılgın hayatlar

Sessizliğin ortasında sancıyan kanı
beziyorum kına niyetine alnıma
Kendi uçurumunu büyütme zamanı
kim dayanabilir benim katı yargıma

Suya çizilmiş aşka dair resmi saklar

Ah can insan hangi dağda harmanlandınsa kal
benim gök yüreğim senin sevdanı saramaz
Yangın mevsimi harlanır gökyüzü düşer dal
bir alıcı kuş olursan avcılar vuramaz

İlkyaz sevdası bahar göğsünde açılır nar

Sokak ortasında vurulan geç kalmışlık
geldiği yerin endişesini de getirir yanında
Gerçeğin örtülü yüzünü görünür kılar acı
yarıçıplak ırmağın çavlanında
umarsız düşüşle çözülür ışık
Uzak duruş yitirerek büyük sırrını