1-
Dudaklarından dökülen kelimelerin hepsi benim için birer şiirdir kadınım...
2-
Şiir gibi konuşan kadınlar vardır
Birde şiir gibi kadınlar
Issız geceler
Ve çokça sessiz gündüzler
İçinde yoksunluğun getirdiği boşluk
Ak kâğıtlara düşen kelimeler yumağının
İçeriği sen dolu seninle yoğrulup taşan
Her gün batımına kurulu düşler
Gecenin yoğurduğu sancılarıyla
Gözlerinden fışkırıp giderken yoksunluk
Eklenişi tarihlerin geçmezliğine
Yaşamsal döngünün içine kayboluş
Yüreğinde dinmeyen fırtına
Yalnız bir rüzgâr götürebilir
Avuçlarımda saklı şiirleri
Yüreğimde işlenip, kalemimden dökülürken
Çok uzak adreslere…
Sözlerimin kesildiği andır sensizlik
Gizli şiirlerin içinden geçtim
Kendime düştüğümde apaçık ortada kaldığım
Mısraları sen kokan şiirlerin içinde
Tükenmez denilen kalemin, kâğıtlara döküldükçe tükendiğine şahitliğimde
Gizliydi şiirler okuduğum
Bir düştür içinden çıktığım
Kalabalıkların arasına kaybolmuşluğumda
Hayatın güncesine yazılmışlığım
Hatırladığım günlerde
Günler seninle doluluğunda
Sessizce akıp giden günlerin içine
Sensizliği işledikçe anlaşılıyordu
Nasıl bir boşluğun yaşanıldığı
Her harfi kopuş, her harfi yeniden doğuş
Canımın güzeli dedikçe
Şiirler de yaşayıp orada büyüseydin
Köklerin yabani orkide çiçeği
Dokunulmamış amazon yalnızlığıyla
Yağmur düşen topraklardan
Fışkıran yaprakların ne güzel
Ne güzel düşmüş saçlarına güneş
Şiirler sır tutmaz sevgili
Tutar derlerse de inanma
Dök içindekileri
Yazma ama sen konuş
Ben düşerim sayfalara
Şiirler ağlar sır tutmaz
Hiç kimse masum değildi
Gecenin üzerini örten sözlerin karşısında
Duyumsanan öze doğru yürüyüşte
Masumiyet zırhını kuşanmış gölgeler arasında
Sessizliğin içine yuvalanan sözler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!