En çokta yalnız kaldığımda vuruyorsun sensizliğimden,
sen olup senli düşüncelere dalıp gitmişliğim içinde...
Hangi mevsimlerden çıkıp geldin de baharım oldun. Üzerimde kışa dair yorgunluklar, sonbahardan kalma yılgınlıklar, yazdan kalma solgunluklar dururken...
Seninle konuştuklarım var birde konuş(a) madıklarım. Suskunluklarım. İçimde büyüyen, içimde sana dair... Sende konuşma sustuklarını, konuşacaklarının önüne geçecekse eğer...
Şimdi düşünüyorum da ben senden gitmek istedikçe sende kalmışım. Eksik bir düşün içindeyim derken, düşlerine bulanmışım… Tamam, artık bitti denilen ne varsa, ilklerine giyinip iliklerime kadar seni kuşanmışım. Yazdıklarıma işlendikçe, senden gitmek bir yana, seni sensizliğime eş edip yaşatmışım.
baharın güzelliği dallarında,
tomurcukları selamlıyor.
şehir girilmeye meyilli,
günahlarını işliyor.
unutulmuş bir mektubun
seni çok sevmiştim çokk
senin tahmin edemiyeceğinden de çokk
ki ayrılmak istediğinde bile,seni sevmekten vazgeçmedim.
sana olan sevgim;
göçmen kuşların sıcak iklimlere özlemi,
Heyy güneş sana sesleniyorum
Yakma içimi artık yeter
Zaten yanıyor benim yüreğim
Cehennemden beter
O gittiğinden beri…
Gece katran karanlığı,
Karamsarlık çöktü kendince
Bir boşluk sardı çevremi
Hep aynı soru,
Yer bitirir düşüncelerimi
Neden gitmiştin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!