Aytekin Orhan Şiirleri - Şair Aytekin Orhan

Ben hiç şiir yazmadım
Bir sırrım vardı
Birkaç şiir okumuşluğum
Hepsi bu
Şair değildim şiir neydi
Sahi bir insan şiire düşebilir miydi?

bir resim çizsem, içinde senin olduğun
hani daha önceleri yazmıştım ya,
binlerce kağıdı parçalayıp atsam da...

düşürebilirmiyim o gözlerini sayfalara
kalem gibi dudaklarını örtebilirmiyim

Geçmişin geçmişine kalsın
Geleceğin örgüsüne örül
Dantel gibi işlenmeye gel

Yanakların al
Gamzelerin bal

tutkuydu
ki gözlerinde saklı
bir ömür peşinde sürüklendiğin

bedeninde çarpan saat
hangi zamana takıldı

Yoksun ya diye başlıyor her şiir
Varlığına dokunuşlarıyla
Hayat buluyor
Sen uzak ülkelerin
Sen kurak iklimlerin
Elvan çiçeği

I.
tanıdıktı tüm yüzler
yıllar öncesine uzanan
gülüşlerin sıcaklığında

II.

Gidişinle,
Kaldı ayazda sorular...
Hani,
Hiç bitmeyecek ti!
Sevmeyecek ti gönlün kimseleri!
Hani nerde,

10. Bölüm

Yeni güne uyandığında; boş duvarlarla selamlaştı. Sessizlik hâkimiyetini kurmuş, canı sıkkın bir şekilde yatağından kalkıp salona geçti. Bir gün öncesi yanında uyandığı Elvan gitmişti. Uyurken izleyip mutlu olacağı kimsesi kalmamıştı. Mutfak tezgâhının üzerinde duran çaydanlık bile gözüne kötü görünüyordu. Elvan’ın gidişinin üzerinden 24 saat geçmişti ve bir haber alamamıştı. Birçok kere telefon açtığı halde, telefonun kapalı ve ulaşılamaz durumda olduğu cevabını duydukça daha çok sinirleniyordu.

Oturduğu ev bomboştu ve sade döşenmişti. Dışarıda hava tüm sıcaklığıyla kendini hissettirmeye başlamış, istemeyerek olsa bile, kahvesini hazırlayıp pencerenin yanındaki koltuğuna geçmişti. Eline telefonunu alıp, son arananlardan Elvan’ı tekrar aradı. Telefon çalıyordu ama açan yoktu. İyice meraklanmıştı. Bir sigara yakıp, kahvesini içerken dışarıyı izlemeye koyuldu.

11. Bölüm

Son konuşmalarının arasından 2 gün geçmişti. Elvan sonra konuşuruz demiş ama hiç aramamıştı. Ne yapıyor acaba diye düşünüp kendini içten içe tüketirken, Akşama kadar aramasını bekleyip, yoksa kendim ararım diye düşündü.

Üzerini değiştirip dışarıya çıkmak için hazırlandı. Sokağa çıktığında öğleden sonrası sıcağının yüzüne vuruyor olmasını umursamadan, çalışmış olduğu şirkete doğru yola çıktı. Yıllık izinliydi ve izninin bitmesine 3 gün kalmıştı.

Aslında yüreğimin sesiydin
Sadece senin duyabildiğin

Bugünlerde çok sesliydim
Sensizliğin sona ereceği günler içinde
Bir volkan içimden taşıp giderken