Ayşe Uçar Şiirleri - Şair Ayşe Uçar

Ayşe Uçar

tanrım
göçme zamanı gelmedi mi
bu uygunsuz mevsimlerden
sabun köpüğü gibi kısa ömrün
eteğinde bol bol hüsran
zor günlerin getirisinden

Devamını Oku
Ayşe Uçar

çiçeğin kurudu öldü dediler
çiçeği neyleyim derdim baştan aşkındır
yaralı bir kuş kondu pencereden içeri
anlattı derdi varmış
benden ileri

Devamını Oku
Ayşe Uçar

hayata yenik düşen mahcubiyetimin
eteklerine zulalanmış serçe ölülerinde bi kırılganlık
bi kırılganlık ki sormayın sıcaktan eriyen buzların
kristal partiküllerini bulandırır
üst üste yamaladığım kederlerin acıların
yanılgısı kadar büyük dağlar

Devamını Oku
Ayşe Uçar

genetiği bozulmuş mevsimlerin öfkesinde güneş
olağanüstü zamanların efkârında rüzgârlar
yıkılıyor ortalık toz ve duman içinde
yoksunluğa sürüklenirken


Devamını Oku
Ayşe Uçar

ölümcül bir şarkının nameleri gibi
kurumuş bir ağacın g-özyaşlarından
yaprak yaprak döküldün
omuzlarıma


Devamını Oku
Ayşe Uçar

zamanın ince ince ördüğü
adaletsizliğin ağı
dört yanda


ölü bir çağın

Devamını Oku
Ayşe Uçar

zamanın ince ince ördüğü
adaletsizliğin ağı
dört yanda


ölü bir çağın

Devamını Oku
Ayşe Uçar

turuncu sonbaharın
rüzgârlarının haşin hapşırığında
kıvıl kıvıl kımıldaşan
yapraklar

neyin dansı bu

Devamını Oku
Ayşe Uçar

bölüşüyoruz
mevsim güzünü
tel örgüler içinde pusuda zaman
püsküllü belaları yatırıyor musalla taşına
burnumdan soluyorum dilsizliğimi

Devamını Oku
Ayşe Uçar

tavan arasına atılmış
tozlanmış yarısı boş bir tuvalin
ana kucağında oturan miskin bir zerdali sağırlığı üzerimde
dünyanın uğultulu sesine kapalı bir panjur edasında
güneşe yağmura fırtınaya karşı dirençli
olma gayreti üzerimde

Devamını Oku