Geçmez Dediğin Günün Kaçıncı Yarınındasın?
Geçmez sandığın acı, kaç sabah eskitti?
Hangi uykusuz gecenin yamacında unuttun kendini?
Bir sokak lambasının titrek ışığında,
Kaç kere kaybolup, kaç kere bulundun?
Gerçek aşk, bir baharın vaadi değildir,
Ne de yaz güneşinin kavurup geçen sıcaklığı…
O, toprağa düşen tohumun sessiz yemini,
Kışın en sert rüzgârında bile filizlenebilmenin adıdır.
Aşk, gözlerin baktığı yerde değil,
Giderim,
sessizliğin yankı bulmadığı sokaklardan,
adı konmamış vedaların ortasında
bir gölge gibi silinerek giderim.
Bir mevsimi eksiltirim ardımda,
Git diyorsa, git ey gönül,
Yazma diyorsa, sus kaleminle,
Sevme diyorsa, çek elini yürekten
Ve yak o koru sessizce içinde.
Doldur bağrına o kızıl ateşi,
Gitmek istiyor yüreğim
İçimde tuhaf bir his var
Ne kalmaya cesaretim yetiyor
Ne de gitmeye gücüm var
Bir ses çağırıyor uzaklardan
Gitmelerine değil de,
Kal demediğim için kırgınım sana,
Ve kendime…
Dilimin ucuna kadar gelip de,
Bir türlü diyemediğim "kal"
Gözleri… sanki içinden geçen mevsimleri anlatıyordu.
O an, içimde
bir şey yerinden oynadı
ve bir daha hiçbir yere ait olmadı.
Ruhum bir rüzgar gibi savruldu,
Gözleri diyorum, gözleri...
Bir ömre razı eder insanı,
Bir bakışıyla başlatır kalpte baharı.
Ne gülüş gerek, ne söz...
Yalnızca gözleriyle sever,
Ve ben gözlerinde var olurum her gece.
Gözlerin...
Bir kitabın en dokunulmaz sayfası gibi,
Ne zaman baksam, içimde bir mevsim değişiyor.
Bir yanım üşüyor,
Bir yanım çiçek açıyor.
Gözlerin değiyor mu şiirlerime
Kelime kelime süzülen benliğime
Dizelerle ördüğüm gecelere
Bir mısrada durup kalıyor musun..
Kelimeler duygu olup akıyor mu kalbine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!