Seni unutmaya ömrüm yeter mi,
Yüreğim susar mı bu yangınla şimdi?
Gözlerin her gece yıldızlara küs,
Adını anarken içim titrer gizli.
Zaman geçiyor, rüzgâr vuruyor yüzüme,
Gözlerinle başlar her yeni sabahım,
Sensiz doğmaz güneş, uyanmaz bu canım.
Çok uzaklarda olsan bile,
Kalbimin tam içindesin, duyuyorum her hecede.
Nerede olursam olayım,
Sessizim şu aralar, kimse duymasın beni,
Sözlerim içimde küsmüş, suskun gecelere.
Biriktirdim ne varsa, anlatamadığım seni,
Kalbimle konuşuyorum, saklı hecelere.
Ne bir ses, ne bir nefes düşer pencereme,
Sessizlik çok zor…
Ne bir ses var, ne bir nefes,
Yalnızlıkla baş başayım
Kalbim bile susmuş, sensizlikle
Konuşsam duyan yok,
Yola çıktım bir akşam vakti, içimde sen,
Adını bilmeyen rüzgâr bile seni söylerken.
Gökyüzü suskun, yıldızlar utangaç,
Kalbimde seninle başlayan bir yol var, uçsuz bucaksız.
Sevdiğim için pişmanım, hem de derinden,
Kalbimi kendim söküp verdim elinden.
Bir umutla başladım, bir yıkımla bittim,
Sana dokundukça, kendimden gittim.
Sen gül diye ben ağladım geceler boyu,
Severek ayrıldık biz…
Ne kin vardı aramızda,
Ne nefret…
Sadece çaresizlik sustu,
Ve gözyaşı konuştu sessizce…
Biz severek ayrıldık, öyle sustuk, öyle kaldık
Ne ihanet vardı ne de yalan,
Sadece zaman, sadece hayat
Bizi farklı yollarla sınadı…
Bakışlarımızda hâlâ sevda
Sevgime ihanet ettin, yandı içim sancıyla,
Gözlerimde biriken her damla, yalanın anısıyla.
Kalbim kırık, umutlarım paramparça şimdi,
Sen gittin, ben kaldım, yalnızlıkla, sessizlikle.
Sevgi dedik, inandık, sen yıktın o bağı,
Kadın:
Seviyorum seni, farkında mısın adam?
Sessizce süzülen bakışlarından
Geceye bıraktığın yalnızlıkla
Sarhoş oluyorum bazen, habersizce.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!