Ankara'nın denizi yok,
Bari vapuru olsun;
Boğaz'da bir vapura,
''Ankara'' ismi konsun...
Attila Şanbay
Aşk şiiri değil bu, ıstırap çetelesi...
Gönlüm nasır bağlamış, iskarpin köselesi
Ne sevdanın hoş yeli, ne sevgili nefesi
İstemiyorum işte! var mı daha ötesi?
Yanıma yaklaşmayın, uzak durun sevdalar
Sen istersen şarkına
Lâ ile gir üstâdım,
Ben nasılsa sadece
'Âh’ları duyacağım…
Attila Şanbay
Yüzümüzün güneşe dönük olduğu yıllar,
Kederler bizim için ne çok uzaktaydılar
Hiç bitmez sandığımız o neşeli şarkılar,
Meğer dillerimizde, emanet notaydılar
Sonbaharlarda bile bütün renkler yeşildi,
Küçük köpek
Bakma öyle
Bir defa dokunursam
Seni hiç bırakamam
Zaten kedim var benim
Ve ev müsait değil
Aşkın milliyeti, çifte vatandaşlıktır
Her şeyin yolunda olduğu zaman
Öpüşürken Fransız,
Ayrıldıktan sonraki acıyı çekerken
Meksikalıyızdır...
Gerektiğinde birisinden birşey istemek, onurusuzluk değildir. Onursuzluk, ''dilemek'' ve ''dilenmek'' arasındaki farkı bilmediğimizde ortaya çıkar.
Attila Şanbay
Bir şeyi ikinci kez istemek durumunda kalırsam, o şeyden vazgeçerim.
İçimde koşan atlar, durun, dinlenin biraz
Varılmayan yerlere neden sevdalısınız?
Vurdu bozkırlarıma, aman dinlemez ayaz,
Biter denilen yollar uzadı...bıkmadınız
Siz koştukça ben bittim, yoruldum bu yarışta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!