Bir bilsen seni ne kadar özlediğimi
Bana kalırsa tarifi yapılmaz derim
Al başlı turna gibi göçüp gittin
Tüm ruhumu sardı sonbahar rüzgârları.
Özlemim bir yana hatırlanması acı
Sevdanın muhabbeti olur hep gizlice,
Aşkından bugün gönül nar’da yanınca.
Derledim ilkbaharın çiçeklerinden sevda,
Seninle renga renk hülyalar görürüm.
uzaklarda sevdim seni, kardelenin baharı beklediği gibi
umutsuz bekledim seni, bülbülün bir dala konduğu gibi
unutulsamda ben sende, sen bende taşıdığım kalbim gibi
uzaklarda aramam inan, bir bende kaldın canım ben gibi
yinede seveceğim seni, beni unutsan adımı anmasan bile
Soru
Ben memlekette ne ağa idim nede paşa
Büyüklük taslamadım asla sünme haşa
İcraatımla geldim tutmayın beni taşa
Doğru diyorum alkışlayın ben çok yaşa.
Cevap
Dünya dediğimiz kendi ekseninde döner
Zaman dediğimiz sure kendiliğinden geçer
Var olan nimeti insanoğlu heba eder
İnsanoğludur gaflet uykusunda uyanmayan
İnsanoğlu şükür etmiyor nedendir
Ağlıyordu siyah al gül,
Acaba ne derdi vardı.
Vardım yanına,
Neyin var,
Niye ağlıyorsun? Dedim,
Hafiften boynunu büktü,
Şiirde kendimi gördüm satırlarda,
Bir duygu his ettim gönül yarasında,
Bu dünya namerttir vefasızlığında,
Sevdanın namerdi aşkın yarasında.
Şiir bestelenmeye dirense de şaire,
Bir güzel uyanmış seher vaktinde
Peri’midir ahu’mudur bilinmez
Cemali güneşti doğdu yüzüme
Hey can yüzüme solan yüzüme
Yine yaktırdın bana bir sigara
Yine dumanı uzandı ıraklara
Bu gitmeler olsa ah dost yara
Bu acı azalsa bir an bağrım da
Sen gittin ardın da ben kaldım
Dünya yüküyle gam bağladım
Bir gün ardına bakmadan çekip gittin
Güneşin doğmasını bile beklemedin
Beni dünyada tek başıma bıraktın
Seni adamdan saymıştım
Dünyanın yükünü sırtlamışım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!