Her çiçekten şifa toplarsın
Her derde deva bulursun
Hekimisin Lokman mısın?
Durmadan vız vız edersin
Saz mısın söz müsün?
Evimize melekler kokusu yayıldı girerken kapıdan
Inga ınga diyor durmadan
Emziği unutulumş evinde bebeğin
Ağlar ağlar yaşları akar durmadan
Gözleri yumuk yumuk oldu ağlamaktan
Nenni sesleri duymaz kulakları bebeğin
Mutlu olmak için döktüğüm göz yaşı
tuzlu bir göl
Yakalamak için gittiğim yol
namütenahi bir çöl
Görmek için aradığımda
oldum olası bir kör
Özlemim sana dağ gibi büyük
Baharda açılan gül gibi taze
Kokusu saçıldı yaylalara ovalara
Özlemin gitmiyor bende kaldı aha şuramda
Kalbimin derinliklerinde sakladım seni
İnsanların baş belası
Erkekliğin yüz karası
Namerde muhtaç ettiren
Sen değil misin para?
Babayı oğla küçülten
Medine’nin yollarında.
İnsanlığın kervanında,
Vardı Mekke dağlarına,
Güneş doğdu insanlığa.
O Hakkın resulüydü.
Nefsim olmuş bir ceylan
ben bir avcı
Peşinden koşar dururum
her yana savrulurum
Her bulduğumu tadarım
Ne haller açtın benim garip başıma
Baş edemedim senin işve ile nazına
Yüreğim defterdi, yaşlarımda kalem
Yazdıkça sayfalar senden kaldı hatıra.
Seherin çiği düşmüş yârin yüzüne
Gözlerinin yaşı damlar yüreğime
Gurbet ellinde alışamasın bensizliğe
Ne olursun dargın dargın gitme böyle
Söylerim bulutlara boranlar kopsun
Ne olduğun beli değil, önce kendini ortaya koy.
Öğütler veriyorsun ha bire, Arifliğini ortaya koy.
İnsanlığından söz ediyorsun, saygını ortaya koy.
Birilerin nutkunu değil, şimdi ilmini ortaya koy.
Aydınlığa soyunmuşsun, karanlıktan farkın yok.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!