Aşk öyle bir illettir ki, uğrarsa gönül köşküne
Yerle yeksan eder seni, harabeye çevirir yüreğini
Şaşırırsın feleğini, giyersin cehennem gömleğini.
Hep hüzünle beslenir, ekmeği aşı özlemdir
İzin almaz girerken, fütursuzdur çıkarken
Sinsice yol alır, gözyaşlarıyla hayat bulur.
Aklın yüreğinle çelişir, seni çılgına çevirir
Ruhunu esir alır, kezzap gibi yakar kavurur
Umut ekersin zamana, eşkiya olur çöker sol yanına.
Dindiremezsin içindeki sızıyı, yalnızlığına gömülürsün
En sonunda intikamı çok korkunç olur, seni sende bitirir
Akıl ermez aşkın işine, posanı çıkarır işi bitince.
22 Şubat 2014
Halide KöksalKayıt Tarihi : 9.3.2018 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halide Köksal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/09/ask-997.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!