Halide Köksal Şiirleri - Şair Halide Köksal

Bazen gitmek gerek
Anlamsızlaşınca ilişkiler
Fazla yüz göz olmadan
Fazla bedeller ödemeden
Bitirmek gerek, gitmek gerek.

Belki bir gün, saklımızda kalan
Sırlarımızı önemsemeden
Yaşamın güzel taraflarını hissedip
Sevmenin mutluluğuna erişiriz
Ve geçmişi derinlere gömer
Huzur içinde bir ömür süreriz.

Mücadele ede ede gelindi bu sona
Çok çabaladık ama,
Bir türlü başaramadık
Birlikteliğimizi.

Belki de koşullar elverişli değildi,

Geçmişte verdiğimiz değerler,
gün gelir isyan günlerine dönüşür,
öfkelerimiz boyumuzu aşar.

Gözü kapalı sevmelerin bedelini ödetir sanki yaşam bize...

Sırtımı yaslasam
Yasaklı göçmen kuşlarına
Yine yalnız kalırım
Göç edince uzaklara

Kendimi arar kendimi sorar dururum

Sol yanımda dayanılmaz bir sancı
İçimde onulmaz yığınla acı
Tutsak edildi yeşeren düşlerim
Ben eşkâli belirsiz bir yabacı.

10 Ağustos 2014, Halide Köksal

Kah ağladım kah güldüm yaşam serüvenimde
Geçip gitti ömrüm su misali yeryüzünde
Yıllar yılı boğuştum hüzünlerin esaretinde
Hoyratça harcadım, beyhude geçti yıllar.

Haybeye kürek çektim bu girdabın içinde

Sildin gözyaşlarımı giderken ellerinle
Üzülme, ağlama dedin teselli ettin
Döneceğim tez elden diye söz verdin
Üzme beni gider ayak, hüzünlüyüm dedin.

El salladın kalkan otobüsten bana

Acılarım var yüreğimde
Tarifi imkansız
Ayyuka çıktı çığlıklarım
Sessiz sedasız.

Vurgun yedi bedenim

Dokundukça kanar biçare yüreğim
Doğan her güne gebedir hüzünlerim
Ömrüm ziyan oldu hoyrat ellerde
Senin gittiğin güne lanet ederim.

Halide Köksal