Arif Tatar Şiirleri - Şair Arif Tatar

Hep yorgun yılların dile dökülür,
Bir günde perçinler bile sökülür! ..
&&&
Ne olursa olsun siz sevgide kalın;
Ulu çınara yaslanan o pak alın! ..
(12.02.2009 13:30-Adana)

Bilebilsen kimler muhtaç sevgine,
Korkarak yaklaşır biri birine
Acı kelimeler ağzında yine,
Bir de bana gelen ilk iniltiler...

Bir bilseydin kimler muhtaç sevgine,

İşte bayram!
Sevinç duymak istiyorum...
Ama...
Neden?
Duyamıyorum...
Bir ukde yakıyor içimi;

Babalar günü için...

Kalbinde incelik varsa sen de bir babasın,
Hiç bitmedi bugünlerde yüzündeki yasın,
Epridi üstündeki en sevdiğin libasın,
Bak son gidişinde bile en önde baştasın! ..

Gözlerimin yaşıyla, o cehennemi söndür!
Bundan başka çıkar yol, sanmıyorum bulunmaz.
Senin beklediğin gün, olsa olsa bugündür;
Öyleyse bugün, kimse, birbirinden kaçınmaz...

Başka ne gelir elden, Rabbime sığınırım;

Yangın var önünde tutuştu yerler
Şimdiki minikler sana ne derler
Oysaki ufuklar duman gölgeli
Böyle dokunmadı düşmanın eli

Delice haykırsam hiç duyan olmaz

Haziran zemherileri...
Bugünden bekler şairleri...

Unutma!
Kanatma!

Her kasımda gel deyişinde
Seni çok iyi anlıyorum
Bir de ne bildiğini sorayım
Ben bir babayım

Niçin gözlerin güz renginde

*
Ümidimizde bile can veren bir tat olsun,
İçe sinmiş yeisi silelim listemizden,
Artık şu yorgun kalbim sular gibi durulsun,
Tutunalım sevgiye geçsin can evimizden! ..

Belki de...
Sevgi sevinçlerini;
Şimdi buradan seçmelisin!
Bulutun renkleri akşama...
Ağustos sesleri!
Rüyalarıma;