Arif Tatar Şiirleri - Şair Arif Tatar

Bugün yine hüzünlerdeyim
Duydum bu sabah ölümcül depremi
Yetişsin hemen Rabbimin keremi
Yanar içimde annemin özlemi
Dayayıp ısınırdım anneme sinemi
Şimdi onulmaz hâllerdeyim

Bu şiiri Yahya Kemal Beyatlı'nın ölümünün 50. yılı anısına yazdım...

Güneş bir başka düştü, bu taptaze sabaha,
Akın akın insanlar, günahından felaha,
Hep açılacak eller, şevkle Yüce Allah'a,
Hep Süleymaniye'den, ulvi sesler gelecek! ..

Kar geldi...
Eliflerle giyindim,
Kar yangınlarında yandım;
Ondandır tenimdeki siyahım!
Hele benim unuttuğum günahım!
Her kar yağışında,

Ne de sessiz bir yer ötede sisler
Düşer kırmızıya son gelincikler
Ver ellerini ver üşüyecekler
Mavi kelebekler süzgün çiçekler

Renkler mi değişti kırmızı yeşil

Nar kıpkırmızı nar, hep içim yanar,
Volkan volkan kaynar, yüreğim kanar,
İliklerim donar, beni kim anar! ..

Tenleri döken nar, yeter yakma nar,
Narında dağlandım, yakma yakma nar,

/ Olup biter her şey bir anlık!
Sanılmasın her yer karanlık... /

Önümüzde eski bir silinmez iz!
Sislerde olursak dünden bilinmeziz...
Bilinmez iz!

Yüzünü dönüver de gözlerini göreyim
Yadsıdığım müjdeyi gelip sana vereyim
Oysa hafakanlarla onulmaz telaştasın
Pek yakındı gelişim boşuna kaygıdasın

Kupkuru gürültünün malayani girdabında

O martı,
Uçup gider...

Sevginin sonsuz denizine;
Bir sırça köşkte elinde fener,
Gecenin sessizliğine,

Ümitleri karanlık bir gece boğsa da
Saklayıp beslediğin sevgi ukden
Sevinçli bir güne sürpriz kalır
Pervanelerin her uçuşunda
Geceye sürülen bir iz kalır
Kor geceleri sessizce yürüyen

İllete şifa diye, elinin ettiğini,
Garipseme insanın, erkenden yettiğini,
Şu dehlizin, efsun denizine gittiğini,
Zerrelerle örtülmüş, gizlerini okursun...

Denizin köpürdüğü, renklerin kaynaştığı,