gün yola çıkmış
kendi başına
sıcak yatağından
kolunda azık sepeti
ilerlemiş yolunda
seksek oynayarak
şiirim de olmasa avucumda sımsıcak
her attığım adımda dünya boştur bana
küçük kıvılcımdır mısraların heceleri
renk katar gece rüyalarıma
o beni bırakmaz ben onu
kolumda saatim elimde kalemim
Hergün
Gözleri yaşlıydı analarımızın
Vatan için,
Acımasızdı yürekleri düşmanımızın
İnsanlık akıllarına gelinceye değin,
Dineceği var mıydı hiç
ayrılığın sınırlı ışığında
ışıldar gözler
dar gelir dünya
sıkıcı karanlıktan
çıkış başlar
sevgi akla gelince
ben bir kelebek
kanatlarım renk renk
bir güneşli günde
girdim gül bahçesine
sevgilimin ikramı
çiçek tozları
gecelere perde çektim
ayışığıyla saklambaç oynuyorum
kırık dökük masamda
rüyama artılar hazırlıyorum
dalmışım bitmeyen hülyaya
ay sobelemiş beni
Benim için güçlüklere katlandın
Çoğunu şimdi anımsamıyorum
Sen anlatıyorsun ben dinliyorum
Hakkın çokmuş değil mi bende annem
Aç kalmışsındır bazen benim için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!