Onlarca iç çekiș,
Yüzlerce ton yük,
İnanılmıș bir yalan,
İște kardelen,
Bunlar senden kalan.
Şimdi uçurumun kenarındayım,
Ne seninleyim ne de yanındayım,
Belli ki ben bu yolun sonundayım,
Gel de kurtar desem, kurtaramazsın.
Dipsiz bir kuyunun dibine çökmüş,
Vah ki vah bize! Kimsesizliğimize,
Eyvah ki yalnızlığımıza!
Üzülmeye mâhkum doğmadık,
Sırtımızda hançer izleri yoktu başta!
Eyvah bize dostluklarımız sahteleşmiş!
Eyvah ki eyvah bize
Bir yük çöker omuzlarıma,
Kış gelir bütün yazlarıma,
Hüzün karışır gözlerime,
Devrilirim gece olunca.
Sükut basar tüm sözlerimi,
Çimen kokuları geliyor burnuma,
Bir serinlik, sanki doğuștan hasretim,
Böcekler dolanıyor çevremde,
Çiçekler açıyor tepemde,
Etrafımda bir ahșap, bilmem neden,
Arama beni orada,
Ucuzdur can değeri bir çuval un etmez,
Hadi vur desek zalimi, zulüm vurmakla bitmez,
Adalettir mazlumdan kırbacını çekmez,
Dönüp baksan hak diye, adil değil ki...
Bir yaprak düşer her gün insanlık ağacından,
Üçte biri derler ömrün, görmedim hiç,
Selam dahi vermeden gitti gençliğim.
Akranlarım gezer gözlerinde sevinç,
Adını bile koyamadan gitti gençliğim.
Akmıyor ki tersine bu aciz zaman,
Ah be sevgili, ah!
Bir kahve içimi görseydik birbirimizi,
El ele tutuşmasak da olurdu,
Yakın olsaydık,
Görseydin gözlerimde aşkı,
Belki hemen soğumazdı kalbin,
Lütfen sorma neden,
Sebebini hiç bilmeden,
Kapat gözlerini kardelen,
Biraz daha sabret bana,
Kurtaracağım seni benden.
Birkaç asır daha yaşamazdım da,
Birkaç günüm daha mutlu geçerdi,
Gerek kalmazdı böyle ayrılmaya,
Görmeseydik keşke birbirimizi.
Bakmazdın sen Arş-ı âlâ'dan bana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!